Vol.4-016 - ความจริง การรวมพล

บทที่ 16 ความจริง การรวมพล

โจวจิ่นและหลัวช่าน้อยยังคงเดินหน้าตามหาต่อไป โจวจิ่นไม่รู้ว่าหลัวช่าน้อยกำลังตามหาใครและมีอยู่กี่คน ทว่าหลัวช่าน้อยก็ไม่มีความคิดที่จะทิ้งโจวจิ่นแล้วไปคนเดียว เทียบว่ามันชอบโจวจิ่นมาก โจวจิ่นยิ่งรู้สึกว่าความจริงมันไม่ได้สนใจตนมากนัก

ดูเหมือนตั้งแต่พบน้องสาว มันก็จมอยู่ในโลกของตัวเอง ในโลกนั้นมีเพียงน้องสาวและไม่มีผู้ใดอีก

ทั้งสองเดินไปได้ไม่นานก็พบกับทหารเผ่ามารสองคน ไม่เกินความคาดหมาย พวกเขาถูกหลัวช่าน้อยจัดการเช่นเคย

จริงๆ แล้วทหารเผ่ามารแข็งแกร่งมาก หากไม่ใช่เพราะจู่ๆ ในร่างกายก็ปรากฏพลังประมุขศักดิ์สิทธิ์ขึ้น ด้วยพลังเวทสมัยก่อนของโจวจิ่น เกรงว่าจะไม่อาจรับมือพวกมันได้ ทว่าคู่ต่อสู้ที่ยากเย็นเช่นนี้ก็ยังถูกฆ่าตายในเงื้อมมือของสิ่งชั่วร้ายตัวน้อยด้วยกระบวนท่าเดียว ทั้งยังไม่ทำให้น้องสาวต้องตกใจตื่น

ยามฆ่าเป็นปีศาจ ทว่ายามอุ้มน้องสาวกลับกลายเป็นอัศวินของนาง

หลังจัดการกับศพ โจวจิ่นก็ปาดเหงื่อบนหน้าผากและเอ่ยกับหลัวช่าน้อย “ข้าว่ามาตกลงกันดีกว่า พวกเราจะไม่ฆ่าคนแล้วได้หรือไม่? หากยังฆ่าเช่นนี้ต่อไป วังมารคงว่างเปล่า"