Vol.3-002 ย่าหลานพานพบ (1)

บทที่ 2 ย่าหลานพานพบ (1)

จี้สิงชวนหายไปอย่างไร้ร่องรอย เจ้าสำนักก็พาหวั่นเฟิงออกไปหาประสบการณ์ข้างนอก ตอนนี้เว่ยหรูเยียนรับหน้าที่เป็นเจ้าบ้านในสำนักเพียงคนเดียว ในสำนักมีผู้อาวุโสซึ่งเป็นที่เคารพนับถือ แต่เว่ยหรูเยียนมีไหวพริบและฉลาดเฉลียว ไม่เคยเสียรู้เหล่าผู้อาวุโส แน่นอนว่านางก็มิได้ทำให้บรรดาผู้อาวุโสต้องขายหน้า ทั้งสองฝ่ายจึงสามารถรักษาสมดุลระหว่างกันและกันได้

“วันนี้พวกท่านพักอยู่ที่เรือนหมิงฟางกันก่อน” เว่ยหรูเยียนบอกกับอวี๋หวั่น

เรือนหมิงฟางอยู่ใกล้กับเรือนของหวั่นเฟิงและเว่ยหรูเยียนที่สุด บรรยากาศเงียบสงัด ประดับประดาอย่างวิจิตรบรรจง เหมาะกับคุณชายเรื่องมากบางคน

“ขอบคุณ” อวี๋หวั่นยิ้ม

เว่ยหรูเยียนตอบว่า “เรื่องเล็กน้อย ถ้าหากท่านรู้สึกซาบซึ้งจริงๆ ก็อยู่ที่นี่อีกสักพัก ข้าให้คนไปแจ้งกับหวั่นเฟิงว่าท่านมา ไม่แน่ว่าเขาอาจกำลังเร่งเดินทางกลับมา”