079 เอ็นดู
บทที่ 79 เอ็นดู
ขนาดเท่านี้ เกินไปแล้ว…
อวี๋หวั่นหน้าแดงก่ำ
ช่วงเวลาที่น่ากระอักกระอ่วนเช่นนี้ ไฉนความสนใจของเธอจึงไปอยู่ที่จุดนั้นได้เล่า?
ประสบการณ์ได้บอกกับเธอว่า วิธีการที่ถูกต้องในการลดความกระอักกระอ่วนก็คือการแสร้งว่าไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะฉะนั้น และเพื่อที่จะแสดงให้เห็นว่าอวี๋หวั่นไม่รู้ว่าตนเองกดอยู่บนอะไร เธอจึงพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างสง่าผ่าเผย
เมื่อลุกขึ้นมาได้ เธอก็เชิดคางขึ้นอย่างสง่างามประหนึ่งสตรีสูงศักดิ์ แล้วเดินลงจากรถม้าไปด้วยความเยือกเย็น
คุณชายเยี่ยนซึ่งถูกเอาเปรียบมาหลายต่อหลายครั้ง ใช้งานเสร็จแล้วก็ถูกโยนทิ้งขว้าง “...”
ใบหน้าของเยี่ยนจิ่วเฉาเป็นสีดำราวกับถ่าน
ในตอนแรกที่ตกลงมาบนตักของเขานั้นดูเหมือนกับกระต่ายเชื่องๆ คิดว่านางอยากจะเอาชีวิตรอดเสียอีก!
อวี๋หวั่นเดินออกไปอย่างมิได้แยแส ดูเย็นชายิ่งนัก
เธอมิได้นั่งรถม้าที่เธอนั่งมาก่อนหน้านี้ เพราะเมื่อเธอวิ่งผ่านตรอก แล้วอ้อมไปยังถนนอีกเส้นหนึ่ง จนมาถึงหน้าร้านขายข้าวซึ่งรถม้าถูกอวี้จื่อกุยบังคับให้หยุดลง เธอก็พบว่าล้อข้างหนึ่งของรถม้าได้อันตรธานไปแล้ว
Capítulo Bloqueado
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com