Vol.2-529 ท่าพิเศษ เสี่ยวเป่าอั้นไม่ไหว

บทที่ 529 ท่าพิเศษ เสี่ยวเป่าอั้นไม่ไหว!

ตำหนักราชินีแม่มด

ราชินีแม่มดนั่งอยู่หน้าบานหน้าต่าง บีบเชือกร้อยหินโมราวงหนึ่งในมืออย่างเหม่อลอย แสงสีส้มแดงยามสนธยาที่ตัดกันตกกระทบหินโมราระยิบระยับพร่างพราว

“องค์ราชินี องค์ราชินี องค์ราชินี!”

หงหลวนเรียกหานาง

ราชินีแม่มดได้สติกลับมา นางเก็บสร้อยหินโมราในมือลงอย่างแนบเนียน สลัดใบหน้าอันไร้สติ หันกลับมาถามอย่างเยือกเย็นและสง่างาม "มีเรื่องอันใด?"

หงหลวนกล่าว "ผู้อาวุโสใหญ่มาถึงแล้วเพคะ"

“ให้เขาเข้ามา” ราชินีแม่มดกล่าว

“เพคะ” หงหลวนถอยออกไป เชิญผู้อาวุโสใหญ่เข้ามาในห้องโถง

ราชินีแม่มดเก็บสร้อยหินโมราลงในกล่องเครื่องประทินผิว และลุกขึ้นเดินไปกลางโถง

“องค์ราชินีแม่มด” ผู้อาวุโสใหญ่ยกมือคำนับ

“ท่านปู่ไม่ต้องมากพิธี ท่านมาที่นี่ในเวลานี้มีเรื่องอันใด? ท่านพบเบาะแสของหวั่นโหรวแล้วหรือ?” ราชินีแม่มดถาม

ผู้อาวุโสใหญ่ส่ายหัว "คนที่ส่งไปยังไม่มีผู้ใดกลับมา"

ราชินีแม่มดขมวดคิ้วอันเมื่อยล้า “ล้วนต้องโทษคนพวกนั้นที่ไม่ดูให้ดี ข้าให้พวกเขายิงเวินซวี่ตัวปลอม ผู้ใดให้พวกเขายิงหวั่นโหรวละ?”