Vol.2-524 ช่วยชีวิตสุดกำลัง เขามาแล้ว (2)

บทที่ 524 ช่วยชีวิตสุดกำลัง เขามาแล้ว (2)

อิ่งลิ่วนำทางพาพวกเขาไปยังรถม้าที่จอดอยู่บนถนนร้างเล็กๆ นี่คือรถม้าของอาม่ากับชุยเฒ่า ผิงเอ๋อร์ก็อยู่บนนั้นด้วย

“เหตุใดถึงมีรถม้าคันเดียว?” โจวอวี่เยี่ยนมองรถม้าที่ไม่เหมือนคันของอวี๋หวั่นกับเยี่ยนจิ่วเฉา “พวกพี่หวั่นละ?”

อิ่งลิ่วกล่าว "คุณชายกับฮูหยินน้อยกำลังไปตามนายท่านกับฮูหยิน"

“ชุยเฒ่าละ?" โจวอวี่เยี่ยนก้าวเข้าไปในรถม้า

ชุยเฒ่ากำลังแทะขาลูกแพะ ทันทีที่เห็นสตรีเปื้อนเลือดกับลูกธนูที่หน้าอก เขาก็ผงะ “ทำอะไรเนี่ย?"

“เจ้าพูดอะไร? ช่วยคนไง!” โจวอวี่เยี่ยนกล่าว

“คนตายแล้ว จะช่วยได้อย่างไร?”

"เจ้า!"

“หวั่นโหรวยังไม่ตาย! นางยังไม่ตาย!”

นั่นคือเสียงกรีดร้องของต๋าหว่า

อิ่งลิ่วนั่งด้านนอกและวางต๋าหว่าลงข้างตน เมื่อต๋าหว่าได้ยินชุยเฒ่ากล่าว ก็พลันเปิดม่านเดินเข้าไป จ้องชุยเฒ่าราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ

ชุยเฒ่าสะดุ้งโหยง จนขาลูกแพะในมือตกพื้น เขาผงะนิ่ง เมื่อได้สติกลับมาก็ตบไปที่หัวเขาป้าบหนึ่ง "ไอ้เด็กตัวเหม็น! เจ้าอยากตายหรือ?"

ต๋าหว่าถูกตบ ทว่ากลับยังคงจ้องมองชุยเฒ่านิ่งไม่ขยับ "นางยังไม่ตาย!"