Vol.2-480 ชนะใสๆ

บทที่ 480 ชนะใสๆ

คนที่ยืนอยู่ข้างเธอเมื่อครู่ บัดนี้กลับอันตรธานหายไปอย่างไร้ร่องรอย เธอไม่ได้ยินเสียงผิดปกติ เขาไม่มีทางปล่อยเธอไว้โดยไม่บอกกล่าว ต่อให้เขาหายไปจริง อย่างน้อยก็ต้องได้ยินเสียงฝีเท้าบ้าง กระนั้นเขากลับหายไปอย่างไร้สุ้มเสียง ก็เหมือนกับโจวอวี่เยี่ยนและมู่ถิง ที่หายลับไปกับตา

“เยี่ยนจิ่วเฉา! เยี่ยนจิ่วเฉา!”

อวี๋หวั่นลุกขึ้นยืน ตะโกนเรียกเขา แต่กลับไร้ซึ่งเสียงตอบรับ

“โจวอวี่เยี่ยน!”

“มู่ถิง!”

ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าไม่มีเสียงตอบรับเช่นกัน

“ท่านพ่อ!”

อวี๋เซ่าชิงก็หายไปเช่นกัน

หากบอกว่าควันหนานี้บดบังทัศนวิสัยของพวกเขา เช่นนั้นอย่างน้อยพวกเขาก็จะได้ยินเสียงของเธอ และตอบเธอมาบ้าง

“หรือว่าเดินไปไกลแล้ว?” อวี๋หวั่นพึมพำ อันที่จริงเธอรู้สึกเหลือเชื่ออยู่บ้าง ภายในเวลาเพียงชั่วพริบตาเดียว ตอนนี้คนที่ยืนอยู่ข้างเธอเมื่อครู่กลับไม่ได้ยินแม้แต่เสียงของเธอ “ตกลงเกิดอะไรขึ้นกัน”

สัตว์พิษตัวน้อยคลานออกมาจากอกเสื้อ แล้วปีนขึ้นไปบนไหล่ของอวี๋หวั่น ขาน้อยๆ ตบบนไหล่ของอวี๋หวั่นเบาๆ