Vol.2-475 หลงบุตรสาวอย่างบ้าคลั่ง

บทที่ 475 หลงบุตรสาวอย่างบ้าคลั่ง

มารดาของอวิ๋นเฟยด่วนจากไป บิดาก็มิได้รักใคร่เอ็นดูนางมากนัก มิใช่นางไม่เคยสงสัย ว่าตนอาจไม่ใช่บุตรแท้ๆ นายท่านเฉินมีหน้าตาอัปลักษณ์เช่นนั้น มองอย่างไรก็ไม่เหมือนผู้ที่สามารถให้กำเนิดบุตรสาวผู้งดงามดั่งดอกไม้เช่นตนได้

แต่นั่นก็เป็นเพียงความคิดไร้สาระ ไม่นึกว่าจะเป็นจริง

ยามที่บุรุษผู้อ้างว่ามาจากหมิงตูปรากฏตัวต่อหน้านาง นางตกตะลึงนิ่งค้าง

นางก็คิดอยู่ว่า นางงดงามเช่นนี้ต้องมีเหตุผล

รูปร่างหน้าตาของนางไม่นับว่าเหมือนมารดานัก ทว่ากลับเหมือนบิดายิ่งนัก!

แม้ซือคงเย่มีอายุปูนนี้ ก็ยังดูราวกับเทพเซียน ยามหนุ่มยิ่งไม่ต้องกล่าวถึง เขาเป็นบุรุษงดงามอันดับหนึ่งแห่งหมิงตู สตรีที่อยากแต่งงานกับเขาเกือบทำให้ธรณีประตูจวนซือคงแทบพัง

ทว่าในใจของเขาก็มีเพียงสตรีศักดิ์สิทธิ์หลานอี สตรีอื่นไม่เคยอยู่ในสายตาเขาแม้แต่น้อย