Vol.2-478 เจียงป้าเทียนทรงพลัง

บทที่ 478 เจียงป้าเทียนทรงพลัง!

อวี๋เซ่าชิงไม่ใช่ทั้งหน่วยกล้าตายและศิษย์ของวิหารเจาหยาง เขาไม่มีสัมผัสต่อหลัวช่าโลหิตอย่างพวกอิ่งสือซัน แต่แม้จะรับรู้ถึงลมหายใจของราชาหลัวช่า ก็ไม่มีทางคิดว่าเป็นเด็กอายุแปดเก้าขวบที่นอนขดอยู่บนพื้น

คิดว่าเด็กนั่น...ไม่ นั่นไม่ใช่เด็ก แต่เป็นราชาหลัวช่า!

ขณะราชาหลัวช่าอ้าปากกว้างเผยเขี้ยวอันแหลมคม หมายจะกัดอวี๋เซ่าชิง อวี๋เซ่าชิงก็ตกใจรีบร้อนโยนเจ้าสิ่งนั้นออกไป ทว่าก็สายเกินไป มันราวกับติดแน่นอยู่บนแขนของเขา ไม่ว่าใช้แรงอย่างไรก็ไม่อาจสลัดมันออกได้

ขณะที่มันกำลังจะกัดคอของเขา ทันใดนั้น เงาร่างเล็กสีดำก็พุ่งจากอากาศมาอยู่ด้านหลังราชาหลัวช่า เหยียดมือเรียวยาวคว้าคอราชาหลัวช่า แยกออกจากแขนอวี๋เซ่าชิง จากนั้นก็ฟาดร่างมันลงกับพื้นอย่างโหดเหี้ยม!

ราชาหลัวช่าไม่ทันตั้งตัว ถูกเหวี่ยงกระแทกอย่างแรงจนส่งเสียงกรีดร้อง

อวี๋เซ่าชิงยังไม่ได้รู้ตัวว่าเกิดอะไรขึ้น เสียงกรีดร้องนั้นดังจนปวดแก้วหู เขาปิดหูหันตัวไปด้านข้างตามสัญชาตญาณ

ในเวลาเดียวกัน อิ่งสือซันและอิ่งลิ่วก็รีบวิ่งมาที่ห้อง