Vol.2-462 หลัวช่าน้อยฟื้น ปาฏิหาริย์

บทที่ 462 หลัวช่าน้อยฟื้น ปาฏิหาริย์

อวี๋หวั่นเหลือบมองตาทวดด้วยความกังวล "เหลือเน่ยตันเพียงครึ่งเดียวจะมีผลกระทบใดหรือไม่?"

“แน่นอน ทั้งหมดนี้มีความเสี่ยง พละกำลังลดลงอย่างมากไม่ต้องกล่าวถึง ร่างกายก็จะแตกต่างจากเมื่อก่อนไม่น้อย หากไม่พ้นขีดอันตราย ก็อาจจะไปเช่นนี้เลย” ชุยเฒ่าทอดถอนใจแล้วพูดต่อ “อีกอย่างก็ไม่หนุ่มแล้ว จริงหรือไม่?”

ซือคงเย่จับหน้าท้องที่ปวดระบม กัดฟันจ้องมองชุยเฒ่า "เจ้าไม่พูด...ก็ไม่มีผู้ใดว่าเจ้าเป็นใบ้หรอก!”

อวี๋หวั่นคิดเสมอว่ามีเพียงเธอที่ใจอ่อน หัวใจของตาทวดที่แข็งแกร่งดุจหินผา ในที่สุดถึงรู้ว่าเขาเป็นคนที่ใจอ่อนที่สุด ปากก็กล่าวว่าจะฆ่าราชาหลัวช่า ทว่าเมื่อถึงช่วงเวลาวิกฤติกลับไม่ลังเลที่จะสละเน่ยตันครึ่งหนึ่งของตน เพื่อยื้อความตายให้ราชาหลัวช่า

“ข้าไม่ได้ทำเพื่อเขา...ซี้ด!” ทันทีที่เห็นสีหน้าของอวี๋หวั่น ซือคงเย่ก็รู้ว่าสาวน้อยอวบอ้วนผู้นี้กำลังคิดอะไรอยู่ เขารีบเอ่ยแก้ตัว แต่ไม่ระวังกระทบบาดแผล รู้สึกเจ็บปวดจนต้องหายใจเฮือก