Vol.2-455 ทางเลือก ชีวิตของหลัวช่าน้อย

บทที่ 455 ทางเลือก ชีวิตของหลัวช่าน้อย

“ท่านตาทวด! อย่า—”

เสียงร้องด้วยความตกใจของอวี๋หวั่นดังขึ้นด้านหลัง เมื่อซือคงเย่ได้ยินเสียงเหลน ก็เข้าใจได้ทันทีว่าเธอกำลังร้องขอสิ่งใด แต่น่าเสียดาย เพลงยุทธ์ถูกปล่อยออกไป คิดจะดึงกลับก็ไม่ทันแล้ว กำลังภายในที่พุ่งตามก็ประชิดใกล้เกินไป เป็นไปได้ว่ากำลังภายในทั้งสองจะพุ่งทะลวงร่างของหลัวช่าน้อย

ซือคงเย่หมดหนทาง ทำได้เพียงตบแขนของตนเอง ดาบคมพลันเบี่ยงทิศ เฉียดหลังศีรษะของหลัวช่าน้อยไป

ดาบคมแทงทะลุต้นไทรอายุกว่าร้อยปี เห็นเพียงต้นไม้ใหญ่ที่ใช้คนมากมายก็ยากจะโอบล้อมระเบิดเสียงดังสนั่น พังทลายลงต่อหน้า

ขาของอวี๋หวั่นอ่อนแรง วิชาอายุวัฒนะทรงพลังเช่นนี้ โชคดีที่ไม่ถูกร่างของหลัวช่าน้อย ไม่เช่นนั้นมันคงตายไปแล้ว

อวี๋หวั่นหมายจะเดินไปดูว่าหลัวช่าน้อยเป็นอย่างไรบ้าง แต่ซือคงเย่หยุดไว้

ซือคงเย่คว้าข้อมือเธอ “อย่าไป ที่นั่นมันอันตราย!"

อวี๋หวั่นกล่าวว่า "หลัวช่าน้อยไม่อันตราย"

หลัวช่าใหญ่ถูกท่านทำจนบาดเจ็บเช่นนี้แล้ว บัดนี้ก็กำลังทรมานจากแรงสะท้อนกลับของพลังยุทธ์ที่เขาใช้ หากจะจัดการตนก็ทำได้แค่คิดเท่านั้น