070 การค้ามาเยือน
บทที่ 70 การค้ามาเยือน
เมื่อเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น อวี๋หวั่นก็ไม่กล้าให้เด็กน้อยทั้งสามอยู่ใกล้เธออีก อย่างน้อยช่วงนี้ก็ต้องหลีกเลี่ยงการเป็นจุดสนใจ หรือไม่ก็รอให้เชียนจีเก๋อผู้แสนวุ่นวายนั่นถูกจัดการไปเสียก่อน จึงจะรับพวกเขามาได้
อวี๋หวั่นสวมเสื้อผ้าให้เด็กๆ ทีละคน พวกเขาค่อยๆ ลืมตาขึ้นอย่างสะลึมสะลือ คล้ายกับรู้สึกตัว
เมื่อลืมตาขึ้น ก็เห็นอิ่งสือซันและอิ่งลิ่วที่เพิ่งกลับมาจากการ ‘ทำธุระ’ ยืนอยู่ด้านหลังอวี๋หวั่น
เด็กทั้งสามขมวดคิ้ว โผเข้าไปในอ้อมอกของอวี๋หวั่น มือเล็กจ้ำม่ำกอดคอของอวี๋หวั่นเอาไว้แน่น ประหนึ่งมิยอมให้ใครมาแย่งไปได้
ก่อนหน้านี่ที่พวกเขาคอยตามคุณชายน้อยทั้งสาม มิเคยเห็นพวกเขาติดใครแจถึงเพียงนี้ นี่บอกเป็นนัยได้ว่าแม่นางอวี๋มีความสามารถในการเลี้ยงเด็ก หากเชิญนางกลับไปที่จวนก็คงจะดี เช่นนั้นลุงวั่นก็มิต้องถูก ‘ทรมาน’ จนแทบขาดใจ
อวี๋หวั่นลูบศีรษะของเด็กทั้งสาม ค่อยๆ ปลอบพวกเขา ทั้งยังสัญญาว่าครั้งหน้าจะไปหาพวกเขาที่เมืองหลวง เธอจะไปเมืองหลวงจริงๆ เพราะต้องพาลุงใหญ่ไปรักษาขา เช่นนี้ ก็ไม่นับว่าเธอโกหกเด็กน้อยทั้งสามแล้ว
Capítulo Bloqueado
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com