Vol.2-444 ความจริงของหลัวช่าโลหิต

บทที่ 444 ความจริงของหลัวช่าโลหิต

ในห้องหนังสือ นอกจากอิ่งลิ่วและอิ่งสือซัน ทุกคนที่เห็นภาพวาดล้วนแต่มีสีหน้าเหลือเชื่อ

ชิงเหยียนอ้าปากพะงาบ คล้ายกับมีเรื่องจะพูด สุดท้ายแล้วเขาก็พูดออกมาว่า “นั่นอะไรน่ะ...อิ่งลิ่วเจ้าแน่ใจหรือว่าเจ้าไม่ได้วาดผิด?”

อิ่งลิ่ววางพู่กันลง ถลึงตาใส่ “จะวาดผิดได้อย่างไรเล่า? ข้าวาดรูปเก่งออกเสียขนาดนี้!”

นี่คือเรื่องจริงๆ เพื่อที่จะทำหน้าที่เป็นหน่วยสอดแนมที่สมบูรณ์แบบ เขาจำต้องร่ำเรียนวิชาเขียนพู่กันและวาดภาพจากปรมาจารย์ที่มีชื่อเสียงในเมืองเยี่ยน ได้รับการถ่ายทอดวิชาจากปรมาจารย์มาเช่นนี้ อย่างน้อยฝีมือการวาดภาพเหมือนย่อมไม่เป็นสองรองใคร

ชิงเหยียนครุ่นคิด “เช่นนั้น...เจ้าก็จำผิด?”

ชิงเหยียนยังคงไม่อยากเชื่อว่าหลัวช่าโลหิตในเขตหวงห้ามสกุลซางจะมีหน้าตาเช่นนี้