บทที่ 438 ความจริงของเขตหวงห้าม
ชิงเหยียนกลืนน้ำลายด้วยความสยดสยอง ภาพเหตุการณ์นั้นน่ากลัวเหลือเกิน เพียงแค่เขานึกย้อนกลับไปก็ขาสั่นแล้ว
น้อยครั้งนักที่อวี๋หวั่นจะเห็นเขาเป็นเช่นนี้ คล้ายกับครั้งก่อนที่เขาเผชิญหน้ากับซิวหลัวไม่มีผิด สิ่งที่ต่างออกไปก็คือพลังของซิวหลัวนั้นน่าสะพรึงกลัวเหลือเกิน ทว่าครั้งนี้ พวกชิงเหยียนมีชีวิตรอดกลับมาได้ อย่างน้อยก็หมายความว่าพวกเขาไม่ได้ถูกจับได้ ในเมื่อพวกนั้นยังไม่ได้ลงมือ แล้วชิงเหยียนกลัวอะไรกัน?
อวี๋หวั่นอดรู้สึกกระวนกระวายใจไม่ได้ ชิงเหยียนใบหน้าซีดเผือด แถมยังพูดไม่ออก เธอจึงหันไปหาเยว่โกวซึ่งอยู่ด้านข้าง “เจ้าก็เห็นใช่ไหม?”
เยว่โกวกำหมัดแน่น เขาส่ายหน้าช้าๆ “ชิงเหยียนไม่ยอมให้ข้าดู”
ในตอนนั้น เพื่อที่จะสำรวจเส้นทาง พวกเขาพาอาม่าและชุยเฒ่าไปหลบในโพรงไม้ ส่วนพวกเขาสองคนก็บังเอิญเข้าไปเขตหวงห้าม พวกเขาไม่รู้ว่าที่นั่นคือเขตหวงห้าม ภายหลังเยี่ยนจิ่วเฉาถาม พวกเขาจึงอธิบายให้ฟัง และเยี่ยนจิ่วเฉาบอกพวกเขาว่าที่นั่นคือเขตหวงห้าม
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com