บทที่ 435 ความทรงจำหวนคืน
สีหน้าของทุกคนเต็มไปด้วยความตกตะลึง ทว่าในความตกตะลึงนั้น ความกลัวก็ค่อยๆ มลายหายไป แสงแรกแห่งอรุณรุ่งส่องสว่างไปยังแผ่นหลัง ทำให้เกิดเงามืดบดบังใบหน้าของเขา แต่ต่อให้มองไม่ชัดว่าเป็นใคร แต่ทุกคนก็รู้สึกราวกับมีความหวังขึ้นมา
ครั้นเขาเดินเข้ามาใกล้ ฝูงชนต่างมองเห็นใบหน้าของเขาได้ชัดเจน และพวกเขาต่างอดรู้สึกตะลึงงันไม่ได้
นี่มัน...คุณชายรอง?
ไม่ ไม่ใช่!
คุณชายรองมิได้มีวรยุทธ์แก่กล้าและท่าทางที่น่าเกรงขามเช่นนี้
จะบอกว่าเป็นท่านปรมาจารย์...ก็ไม่ใช่
ท่านปรมาจารย์มิได้ดูเยาว์วัยถึงเพียงนี้…
ทุกคนต่างอ้าปากค้าง จับจ้องไปยังเยี่ยนจิ่วเฉา ไม่รู้ว่าผู้ใดทำใจดีสู้เสือเอ่ยถามขึ้นว่า “ท่านเป็นใคร”
เยี่ยนจิ่วเฉาไม่ตอบ เขาอุ้มซือคงฉางเฟิงซึ่งยังคงไม่ได้สติเข้าไปในห้อง
ลูกศิษย์วิหารเจาหยางและยอดฝีมือสกุลซือคงรีบตามไป แต่ทันทีที่ถึงห้อง เยี่ยนจิ่วเฉาก็ใช้พลังภายในผลักประตูปิดดัง ‘ปัง’
ทุกคนต่างมองหน้ากัน
“เขาเป็นใครกัน”
“ข้าไม่รู้!”
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com