บทที่ 66 เด็กๆ มาเยี่ยม
คติของอวี๋หวั่นก็คือ ‘ประโยชน์หลักของแผ่นแป้งก็คือบรรเทาความหิว’ นอกจากนั้น ยังทำให้อยู่ท้อง เธอกดแผ่นแป้งแผ่นแล้วแผ่นเล่าถูกอัดจนแน่นเสียยิ่งกว่าแผ่นแป้งเสบียงของกองทัพ
ลูกชิ้นใช้สำหรับเสริมพลัง เธอใส่เกลือสีขาวดุจเกล็ดหิมะลงไป เพียงแต่ว่าใส่ลงไปมากสักหน่อย จึงต้องตัดรสด้วยน้ำตาล ทว่าเธอใส่น้ำตาลมากเกินไปหน่อย จึงต้องเติมเกลือลงไปอีกช้อนหนึ่ง เมื่อใส่ลงไปซ้ำซ้อนเช่นนี้ จึงยากจะอธิบายรสชาติได้
ส่วนผักดอง เธอก็ทำตามสูตรของลุงใหญ่อย่างเคร่งครัด
(เพียงแต่ใส่พริกและเกลือก้อนเอาไว้ด้านล่างไหเท่านั้นเอง กว่าจะละลายก็ถึงชายแดนเสียแล้ว...)
ในวันฉูซี วังหลวงจัดงานเลี้ยง และได้เชิญเจ้าเมืองและคุณชายสูงศักดิ์จากที่ต่างๆ มาร่วม แน่นอนว่าเยี่ยนจิ่วเฉาก็ต้องได้รับคำเชิญมาด้วยเช่นกัน
“วังกงกงฝากมาบอกว่า ฝ่าบาทคิดถึงคุณชายเหลือเกิน คุณชายอย่าหลบเลี่ยงไม่ไปงานเลี้ยงด้วยอ้างว่าสุขภาพไม่ดีอีกเลย ยังมีคุณชายตัวน้อยทั้งสามอีก ไปร่วมงานให้สำราญใจสักหน่อยเถิด มิได้มีเด็กอยู่ในวังหลวงมานานเท่าไรแล้ว” ลุงวั่นหยิบอาภรณ์ที่ฝ่าบาทพระราชทานให้ หมายเปลี่ยนให้เยี่ยนจิ่วเฉา
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com