Vol.2-404 หลงภรรยาบ้าคลั่ง ตบหน้าตัวเอง

บทที่ 404 หลงภรรยาบ้าคลั่ง ตบหน้าตัวเอง

ร่างเล็กของอวี๋หวั่นแข็งทื่ออยู่กับที่

น้ำเสียงและลมหายใจนี้แน่นอนว่าเธอคุ้นเคยเป็นอย่างดี แต่จะเป็นไปได้อย่างไร? ที่นี่คือจวนซือคง เขาจะมาที่นี่ได้อย่างไร? ทั้งยังเปลี่ยนตัวเองเป็นซือคงอวิ๋น?

อวี๋หวั่นมองใบหน้าซือคงอวิ๋นที่อยู่ใกล้กับเธอ รู้สึกว่าป็นภาพลวงตาของตน จนกระทั่ง...มือของอีกฝ่ายจับที่เอวของเธอ

เขาขมวดคิ้ว "เหตุใดเจ้าผอมลง?"

มีคนเพียงผู้เดียวในโลกที่ไม่ชอบให้เธอผอม คนที่เสียดายเนื้อทุกชิ้นที่เธอทิ้ง นอกจากเยี่ยนจิ่วเฉา ก็ไม่มีคนอื่นอีกแล้ว

จมูกพลันรู้สึกยุบยิบ อยากร้องไห้ออกมาในทันที

จู่ๆ เยี่ยนจิ่วเฉาก็เชยคางเธอขึ้น กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ต่อให้คิดถึงอ๋องผู้นี้เพียงใด แต่ก็ไม่ควรทำร้ายร่างกายตนเองเช่นนี้"

อวี๋หวั่น "..."

อวี๋หวั่นร้องไห้ไม่ออกแล้ว

เธอไม่ได้ทำร้ายร่างกายตนเอง เธอกินอย่างเอร็ดอร่อยทุกวัน แต่เพราะสตรีศักดิ์สิทธิ์ลูกเต่านั่น ทำให้เธอสลบไปแล้วยังไม่ได้ให้เธอกินอะไร จนเธอซูบผอมเช่นนี้!