Vol.2-393 พี่จิ่วโหดร้าย (1)

บทที่ 393 พี่จิ่วโหดร้าย (1)

เมืองหมิงตูคึกคักเจริญรุ่งเรืองไม่ขาด แม้ล่วงเข้าราตรีผู้คนรถราก็ยังวิ่งกันขวักไขว่

หน้าหอนางโลมแห่งหนึ่ง คุณชายหลายคนกระโดดลงจากรถม้า มือถือพัด ยกมือคำนับทักทายกัน เดินเข้าไปในหอนางโลมด้วยใบหน้ายิ้มแย้มเบิกบาน แต่ทันใดนั้นเงาดำร่างหนึ่งก็พุ่งเข้ามาคว้าตัวคุณชายท่านหนึ่ง ลากเข้าไปในซอยด้านข้างอย่างไม่ทันตั้งตัว

คนที่เหลืออีกสองสามคนมองหน้ากัน

“เมื่อครู่นี้มันเกิดอะไรขึ้น?”

“ไม่ ไม่รู้สิ...เอ? คุณชายหวังละ?"

“นั่นสิ คนอื่นละ? เมื่อครู่ก็ยังอยู่ตรงนี้..."

“เจอผีแล้ว!”

หลายคนตกใจเกาะกลุ่มกัน

คุณชายหวังที่ถูกลักพาตัวไปยิ่งตกใจจนหน้าซีด เขาพูดกับคนอยู่ดีๆ เพียงชั่วพริบตาก็ถูกลากเข้าไปในตรอก ทั้งยังถูกกระแทกเข้ากับกำแพงอย่างจังโดยคนที่น่ากลัวยิ่งกว่า คนผู้นี้สวมหน้ากากอสุรกายมีเขี้ยว ชวนให้คนตกใจแทบตายแล้วรู้หรือไม่!

หากไม่มีเงาของคนผู้นั้นอยู่บนพื้น ก็เกือบคิดว่าตนเองเจอกับวิญญาณร้ายเสียแล้ว

เขาพูดตะกุกตะกัก “เจ้า เจ้า เจ้า...เจ้าเป็นใคร? ปล้น ปล้น ปล้น...ปล้นเงินหรือปล้นตัณหา?”

"..." ประโยคแรกยังเข้าใจได้ แต่ประโยคหลังนี่มันอะไรกัน...