064 โจมตีกลางดึก

บทที่ 64 โจมตีกลางดึก

ในวันฉูซี แถบชายแดนหิมะตกหนักอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน หิมะหนาปกคลุมไปทั่วทั้งค่ายทหาร หอสังเกตการณ์สูงบัดนี้ดูราวกับเจดีย์สีขาว

อวี๋เซ่าชิงยืนอยู่บนหอสังเกตการณ์อย่างมีสมาธิ

หลังจากที่เหยียนฉงหมิงได้ลิ้มลองความหอมหวานของตำแหน่งแม่ทัพกุยเต๋อหลาง เขาก็ให้อวี๋เซ่าชิงประจำการในกะดึกที่สุดทุกคืน

หิมะห่าใหญ่บดบังทัศนวิสัยของอวี๋เซ่าชิง เขาได้ยินเพียงเสียงร้องรำทำเพลงดังแว่วมาจากค่ายทหารชาวซยงหนู

ค่ายใหญ่ของซยงหนูก็มีธรรมเนียมการเฉลิมฉลองวันขึ้นปีใหม่เช่นกัน ในวันฉูซีของทุกปี ทั้งสองฝ่ายได้ตกลงปากเปล่ากันว่าจะไม่เคลื่อนทัพออกรบ

ปีก่อนๆ เป็นเช่นนี้ ปีนี้ก็คง...ไม่มีอันใดเปลี่ยนแปลง

ทว่าปีก่อนๆ อวี๋เซ่าชิงไม่เคยต้องยืนประจำการในคืนวันฉูซี สำหรับเขาแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่ได้ยินเสียงการเฉลิมฉลองดังมาจากทั้งสองฝั่ง

“อวี๋เฒ่า!” อู๋ซันปีนฝ่าหิมะขึ้นมา เปิดห่อผ้าซึ่งห่อไว้อย่างแน่นหนาออก แล้วหยิบสุรานารีแดง[footnoteRef:0]ออกมาหนึ่งขวด “ดื่มสุราให้ร่างกายอบอุ่นสักหน่อยเถิด!” [0: ]

อวี๋เซ่าชิงกล่าวว่า “ข้าประจำการอยู่ ไม่ดื่มสุรา”