บทที่ 353 ความจริงของสาเหตุ
ในที่สุดอวี๋หวั่นก็ได้พบบุตรชาย ความกังวลทั้งหมดที่เธอไม่กล้าแสดงต่อหน้าคนอื่นสองสามวันที่ผ่านมา บัดนี้ท่วมท้นออกจากใจ
เธอไม่อาจสนใจภาพลักษณ์ของพระชายาซื่อจื่อ ถกกระโปรงวิ่งเข้าไปหากลางค่ำมืด
“ต้าเป่า ต้าเป่า!”
เด็กน้อยทั้งสองวิ่งไปหาพี่ชาย แต่มีร่างหนึ่งกลับดึงต้าเป่าเข้าไปในอ้อมแขนเร็วกว่าพวกเขา
“ต้าเป่า!” อวี๋หวั่นกอดบุตรชายที่ไม่ได้พบมาสามวัน แม้แต่ก่อนจะเคยห่างกันนานกว่านี้ ทว่าบุตรชายที่อยู่กับญาติ และอยู่ในเงื้อมมือของศัตรู เป็นสิ่งที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง “ให้แม่ดูเจ้าหน่อยซิ ต้าเป่าผอมไปหรือไม่?”
ต้าเป่ามองมารดาอย่างบ้องแบ๊ว อยากบอกเธอยิ่งนักว่า เขาอยากให้เธอคิดว่าผอม แต่ก็น่าเสียดายที่ไขมันตรงท้องหักหลังเขา
ปู่เยี่ยนยังป้อนอาหารเขามากกว่ายายทวดเสียอีก!
อวี๋หวั่นเห็นว่าบุตรชายได้รับการดูแลจากเยี่ยนอ๋องเป็นอย่างดี เธอหันไปมองเยี่ยนจิ่วเฉา “ท่านพ่อเล่า? เขาไม่เป็นไรใช่หรือไม่?”
เยี่ยนจิ่วเฉากล่าว “กลับถนนซื่อสุ่ยไปแล้ว แค่เหนื่อยนิดหน่อย ไม่เป็นไรมาก"
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com