Vol.2-336 ปทุมขาวถูกเปิดโปง (2)

บทที่ 336 ปทุมขาวถูกเปิดโปง (2)

เมื่อครู่บอกว่าจำได้ ผ่านไปไม่กี่ชั่วยามก็ลืมเสียแล้ว?

ฮองเฮาหันมององค์ประมุข ตัดสินใจเสี่ยงชะตา "เมื่อครู่ข้าแค่เดาสุ่มสี่สุ่มห้าว่าเด็กที่ตกน้ำคือต้าเป่า"

โชคดีที่นางชนะเดิมพัน

องค์ประมุขไม่ได้สงสัยนางแม้แต่น้อย

แต่ฮองเฮากลับเริ่มสงสัยในตัวอวี๋หวั่น อวี๋หวั่นจงใจทำให้องค์ประมุขมองเห็นช่องโหว่ของเรื่องทั้งหมด แปดเก้าส่วนคงเพราะได้ยินอวิ๋นเฟยพูดอะไรมา จึงสงสัยว่านางทำให้ต้าเป่าตกน้ำ

เด็กคนนี้ฉลาดและมีเล่ห์เหลี่ยมมากกว่าที่นางคาดคิดไว้

แต่แล้วอย่างไร? แค่องค์ประมุขเชื่อใจนางก็พอแล้ว

ฮองเฮาคลี่ยิ้มอ่อนโยน "นานๆ อวี๋หวั่นจะเข้าวังสักที ทานมื้อค่ำด้วยกันเถอะ"

อวี๋หวั่นเผยยิ้มงดงาม "ได้เพคะ"

ฮ่องเฮาสั่งห้องครัวหลวงให้จัดเตรียมสำรับงามวิจิตรชุดหนึ่ง ระหว่างรออาหาร อวี๋หวั่นหามุมลับตาคน กระซิบเสียงเบา "อิ่งสือซัน!"

อิ่งสือซันกระโดดลงมาจากฟ้า "พระชายาซื่อจื่อ ท่านจะออกจากตำหนักจงกงแล้วหรือ?"

"ไม่" อวี๋หวั่นส่ายหน้า "ข้าตัดสินใจจะอยู่ต่อ"

"อะไรนะ?" อิ่งสือซันประหลาดใจ