057 ได้รับของขวัญ

บทที่ 57 ได้รับของขวัญ

วันสิ้นปีใกล้เข้ามาแล้ว ทุกบ้านต่างดูคึกคักขึ้นมา ทว่า ณ ชายแดนในซีเป่ย ไฟศึกลุกลามในความหนาวเหน็บ ไม่มีแม้แต่บรรยากาศของการเฉลิมฉลองวันส่งท้ายปี

สายลมเย็นยะเยือก ราตรียาวนาน ค่ายใหญ่ซีเป่ยถูกปกคลุมอยู่ในโลกสีขาว

ทหารลาดตระเวนเดินย่ำลงบนหิมะที่สูงเกือบถึงเข่าจนขาชา ทุกย่างก้าวส่งเสียงดังสวบๆ

นอกเหนือจากเสียงนี้ ค่ายใหญ่ซีเป่ยก็เงียบสงบยิ่งนัก

แสงสะท้อนจากหิมะทำให้มีแสงเรืองรองมาจากบริเวณค่าย อวี๋เซ่าชิงเพิ่งออกจากเวรของวันนี้

ตามกฎเดิม หลังจากที่รับตำแหน่งหัวหน้ากองร้อย ก็ไม่จำเป็นต้องประจำการ ณ หอสังเกตการณ์ แต่นี่คือคำสั่งของแม่ทัพกุยเต๋อหลาง

อวี๋เซ่าชิงไปโดยมิได้ปริปากบ่น หลังจากที่ส่งต่อหน้าที่ให้ทหารผลัดต่อไป ก็กลับไปยังกระโจมที่พัก

เพิ่งจะถึงประตู ทหารม้าจากทัพใต้ก็เดินมา

ทัพใต้ดูแคลนทัพเหนือมาตลอด แม้แต่ทหารม้าตำแหน่งเล็กๆ คนหนึ่ง ก็ไม่เคยเห็นหัวหน้ากองร้อยของทัพเหนืออยู่ในสายตา ยิ่งทุกวันนี้แม่ทัพกุยเต๋อหลางก็กดดันอวี๋เซ่าชิงทุกวิถีทาง การที่ทหารม้าคนหนึ่งมาคุยกับอวี๋เซ่าชิงเช่นนี้ นับว่าเป็นเรื่องที่พบได้ยากยิ่ง