Vol.2-330 ไข่ดำกับอวิ๋นเฟย

บทที่ 330 ไข่ดำกับอวิ๋นเฟย

เวลานี้อวิ๋นเฟยยังไม่รู้ว่าองค์ประมุขที่เอาแต่โอ้อวดต่อหน้าฮองเฮาว่าอย่างไรก็จะไม่ไปตำหนักจูเชวี่ยอีก เสี่ยงต้องตบหน้าตัวเอง พาไข่ดำมาถึงตำหนักของนาง

เมื่อคืนนางหลับไม่สบายนัก ตกบ่ายได้นอนจนอิ่ม ยามนี้เพิ่งตื่นจึงสั่งให้ห้องครัวเล็กจัดเตรียมสำรับไว้สำหรับนาง

ในระหว่างที่รออาหารเย็น นางไปอาบน้ำแช่กลีบดอกไม้

วันคืนล่วงเร็ว แต่หาได้มีผู้ใดกำหนดว่าสตรีชราไม่ควรปรนนิบัติตนเองให้ดี อวิ๋นเฟยไร้เขี้ยวเล็บไม่เป็นเท็จ ล้อมกายไร้เงินทองก็เป็นจริง แต่ตลอดเวลาที่ผ่านมานางไม่เคยทำตัวเช่นสตรีที่ปล่อยตนเลยสักครา

แม้นางจะตาย ก็จะตายอย่างงดงาม

นางกำลังแช่น้ำอย่างสบายตัว จู่ๆ สาวใช้ผู้รับผิดชอบก็พรวดพราดเข้ามา

สีหน้าสาวใช้ผู้รับผิดชอบดูลุกลี้ลุกลนเล็กน้อย “กุ้ยเฟยเพคะ!"

“มีเรื่องอันใด?" อวิ๋นเฟยที่แช่กายในอ่างน้ำชำเลืองมองนางอย่างไม่ทุกข์ร้อน "หักค่าอาหารของข้าอีกแล้วรึ?"

"เปล่าเพคะ" สาวใช้ผู้รับผิดชอบส่ายหน้า

อวิ๋นเฟยเอ่ย “เช่นนั้นท่าทางเหมือนเห็นผีของเจ้านี่มันอะไร? ทำให้ใครมองกัน?"