บทที่ 314 น้ำลดตอผุด
ส่วนไป๋เชียนหลีคิดอย่างไร เขาถูกปิดปังอยู่หรือไม่ ย่อมไม่อาจรู้ได้
ไป๋เชียนหลียังคงระแวดระวัง เขามองไปทางประตูใหญ่
เยี่ยนจิ่วเฉาบอกด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “ไม่ต้องมองหรอก หน่วยกล้าตายทั้งหมดถูกจัดการไปแล้ว องครักษ์ก็คงไม่ได้มาเร็วขนาดนั้น”
เรือนหลังนี้มีหน่วยกล้าตายคอยคุ้มกัน แต่ก็จะมีองครักษ์ของหนานกงเยี่ยนมาตรวจตราทุกวัน อิ่งลิ่วและอิ่งสือซันได้ตรวจสอบตารางการลาดตระเวนของพวกเขาแล้ว ยังมีเวลาอีกอย่างน้อยหนึ่งชั่วยามกว่าจะถึงเวลาลาดตระเวน
หากไป๋เชียนหลีต้องการหนี พวกเขาก็จะช่วย แต่หากเขาคิดจะต่อสู้ พวกเขาก็จะสังหารเขาเสีย
เยี่ยนจิ่วเฉาไม่สนว่าไป๋เชียนหลีตกใจเพียงใด เขาเดินเข้าไปนั่งลงบนเก้าอี้อย่างผึ่งผาย
อิ่งสือซันยกกาน้ำชาขึ้นมารินชาให้เขา และหยิบขนมซึ่งเดิมทีอยู่ตรงหน้าของไป๋เชียนหลีมาวางไว้ข้างมือของคุณชายบ้านตน แม้ว่าเขาจะไม่กิน แต่ก็ต้องหยิบมาวางตรงหน้า
ไป๋เชียนหลีถูกนายบ่าวทั้งสามทำให้สับสนไปหมด เขาเคยพบคนที่มาหาเรื่อง กระนั้นก็ไม่เคยเจอคนที่อยู่ๆ ก็มาทำตัวเป็นเจ้าบ้านเช่นนี้ เขาเป็นใครกันแน่?
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com