Vol.2-307 ข้าเป็นพ่อของเจ้า

บทที่ 307 ข้าเป็นพ่อของเจ้า

“เจ้า...มาหาใครหรือ?” นางเจียงถาม

นางเคยเห็นองค์ประมุข แต่นั่นก็เป็นเรื่องในวัยเด็ก ในตอนนั้นนางก็ไม่ได้โตไปกว่าเด็กน้อยทั้งสามเท่าไหร่ แม้ว่านางจะเป็นเด็กที่มีสติปัญญาเฉลียวฉลาด แต่ก็จำเรื่องราวเหล่านั้นไม่ได้

ส่วนหนานกงเยี่ยนนั้นเคยไปเยือนเผ่าปีศาจเมื่อสิบกว่าปีก่อน เคยพบหน้านางอยู่บ้าง จึงจดจำนางได้

องค์ประมุขรู้สึกตื่นตกใจกับประโยคคำถามของนางอยู่ไม่น้อย

อันที่จริงเมื่อเห็นนางปราดแรก เขายังคิดว่านางคืออวี๋หวั่น อวี๋หวั่นหน้าตาเหมือนกับนางเจ็ดแปดส่วนเห็นจะได้ ผู้ที่คุ้นเคยจะสามารถบอกได้ว่าทั้งสองต่างกันมาก แต่องค์ประมุขมิได้คุ้นเคยกับทั้งสอง เขาเคยพบหน้าอวี๋หวั่นเพียงไม่กี่ครั้ง ไม่นับว่าคุ้นเคยกัน

แต่เขาจำเสียงของอวี๋หวั่นได้

เขาจำนัยน์ตาเย็นชาของอวี๋หวั่นได้เช่นกัน

แต่ในเมื่อไม่ใช่อวี๋หวั่น ทว่าหน้าตาละม้ายคล้ายคลึงกับอวี๋หวั่นเช่นนี้ เมื่อคิดดูแล้วก็เหลือเพียงมารดาบังเกิดเกล้าของอวี๋หวั่น...ลูกสาวคนโตของเขา ตี้จีองค์โตผู้ซึ่งถูกขับไล่ออกจากหนานจ้าว

แต่ว่า…

ธิดาคนโตของเขาไฉนจึงเป็นเช่นนี้?!