บทที่ 289 องค์ประมุขเยี่ยมเยียน หลงหลานหัวปักหักปำ
ช่วงเวลาเร่งรีบ หนานกงหลีไม่มีเวลาเลือกยาพิษ คว้ายาสารหนูขวดหนึ่งออกมาอย่างลวกๆ แต่มันก็เพียงพอที่จะใช้จัดการคนแล้ว สารหนูนั้นมีฤทธิ์ร้ายแรงมาก แม้แต่ยอดฝีมือกินเข้าไปก็ยากจะรอด นับประสาอะไรกับเด็กที่อายุไม่เกินสามขวบ
หนานกงหลียิ้มมุมปากอย่างมีชัย
ขณะคิดเรื่องนี้ ชายในชุดดำกระโดดลงมาจากคานบ้าน และยกมือขึ้นคำนับ "องค์ชาย!"
เมื่อครู่นี้เขาเองก็อยู่ในห้องด้วย เด็กรับใช้พรวดพราดเข้ามา เขาไม่อาจหาที่ซ่อนตัวได้ จึงกระโดดขึ้นไปบนคาน
หนานกงหลีสัมผัสถึงได้ทันทีที่เข้ามาในห้อง จึงไม่แปลกใจที่เห็นเขากระโดดลงมาในตอนนี้
ชายในชุดดำเป็นคนสนิทของหนานกงหลี ช่วยหนานกงหลีจัดการเรื่องที่ไม่อาจให้ผู้ใดรับรู้ แม้ประมุขหญิงก็ไม่ทราบว่ามีบุคคลตัวฉกาจเช่นเขาอยู่ที่นี่
ชายชุดดำมองไปยังทิศทางที่เด็กรับใช้เดินจากไปและคาดเดาว่า “องค์ชายต้องการวางยาเด็กพวกนั้นหรือ? ข้างกายพวกเขามีหมอเทวดาอยู่ บุตรสาวจวนเห้อเหลียนก็รู้วิชาแพทย์ หากถูกพบ…”
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com