Vol.2-258 สือซันออกโรง

บทที่ 258 สือซันออกโรง

อิ่งสือซันอุ้มคุณชายบ้านตน สำแดงวิชาตัวเบา เขาแตะปลายเท้าเล็กน้อย จากนั้นก็ลอยขึ้นไปบนหลังคา

สายลมเย็นเดือนสิบเย็นสบาย อิ่งสือซันใช้พลังภายในสกัดลมไว้ เขาเคลื่อนไหวอย่างแผ่วเบา ผู้ซึ่งอยู่ในอ้อมแขนยังคงหายใจอย่างสม่ำเสมอ

อวี๋หวั่นเดินตามหาตามถนนและตรอกซอกซอยอยู่รอบหนึ่ง และไปตามหายังสถานที่ซึ่งเยี่ยนจิ่วเฉามักจะไป เธอไม่ได้คาดคิดเลยว่าเยี่ยนจิ่วเฉาจะถึงกับเดินไปริมน้ำเพื่อดูปลาเพียงไม่กี่ตัว

เธอตัดสินใจกลับจวนไปตามชิงเหยียนและเจียงไห่ ไหนเลยจะรู้ว่าทันทีที่ก้าวเข้ามาในเรือน สาวใช้คนหนึ่งก็เข้ามารายงานว่าคุณชายกลับมาแล้ว

หืม?

กลับมาแล้ว?

อวี๋หวั่นเดินเข้าไปในห้อง คนแรกที่เธอเห็นกลับไม่ใช่เยี่ยนจิ่วเฉาซึ่งนอนอยู่หลังม่าน หากแต่เป็นอิ่งสือซันซึ่งคอยอารักขาอยู่ด้านข้าง

อวี๋หวั่นตกตะลึง

อิ่งสือซันเห็นอวี๋หวั่น จึงหันมาคำนับครั้งหนึ่ง “สือซันคำนับพระชายา”

“อา” แม้แต่เสียงก็เหมือนกัน ดูเหมือนว่าเธอคงไม่ได้ตาฝาดไปจริงๆ อวี๋หวั่นพยักหน้า จากนั้นจึงเลิกม่าน เมื่อเห็นว่าเยี่ยนจิ่วเฉากำลังหลับสบาย หัวใจซึ่งเมื่อครู่หล่นลงไปถึงตาตุ่มก็กลับมาที่เดิม