Vol.2-249 ความแตก กษัตริย์เคลือบแคลงใจ

บทที่ 249 ความแตก องค์ประมุขเคลือบแคลงใจ

เสียงไก่นี้ทั้งดังทั้งแหลมเสียดโสตประสาท ไม่เหมือนกับเสียงนุ่มมีพลังของประมุขหญิง ราวกับว่าประมุขหญิงมีกล่องเสียงงอกออกมาเพิ่มอีกก็มิปาน เสียงไก่นี้ทำให้ประยูรญาติทั้งหลายในนั้น รวมไปถึงนางกำนัล ฮองเฮาและองค์ประมุขตัวสั่นเทิ้ม

ผู้คนต่างมิทันได้สังเกตสีหน้าของคนอื่นๆ ความคิดแรกของพวกเขาล้วนแต่คิดว่าตนเองหูฝาดไป อย่างไรเสียผู้ที่ยืนอยู่ตรงนี้หาใช่ใครอื่น หากแต่เป็นประมุขหญิงแห่งหนานจ้าวผู้ทรงเปี่ยมไปด้วยปรีชาชาญและคุณธรรม นางจะร้องเสียงน่าขันและน่ากลัวเช่นนั้นออกมาได้อย่างไร?

นั่นไม่ใช่เสียงแม่ไก่วางไข่หรอกหรือ?

อย่าว่าแต่แขกเหรื่อที่ไม่เชื่อในสิ่งที่ตนได้ยิน แม้แต่ตัวประมุขหญิงเองก็ยังไม่เชื่อ

เหมือนครู่เกิดอะไรขึ้น?

นางไม่ได้จะมากล่าวขอบคุณแขกที่มาร่วมงานวันเกิดหรอกหรือ? เหตุใดเพียงอ้าปาก...กลับมีเสียงประหลาดเช่นนั้นเล่า…

ในใจของประมุขหญิงไม่อยากกล่าวถึงสองคำนั้น

ประมุขหญิงงุนงงไปชั่วขณะหนึ่ง ไม่มีแม้แต่เวลามาขบคิดว่าเกิดอะไรขึ้น