Vol.2-255 คนเห่อหลานมาแล้ว

บทที่ 255 คนเห่อหลานมาแล้ว

การตระหนักรู้ในครั้งนี้ทำให้ขันทีหวังแทบจะร้องออกมา ทว่ากิริยามารยาทและธรรมเนียมที่บ่มเพาะมาจากในวังทำให้เขาจำต้องกระเดือกมันลงคอไป

จะว่าไป ขันทีหวังก็เคยเห็นตี้จีองค์โต และมิได้เคยเห็นเพียงครั้งเดียว แต่เพราะเหตุใดเขาจึงจดจำอีกฝ่ายไม่ได้ในครั้งแรกที่เห็นน่ะหรือ นั่นก็เพราะสองครั้งนั้นที่พบกันนั้นช่างฉุกละหุกเหลือเกิน

ครั้งแรกก็คือเมื่อตี้จีองค์โตอายุประมาณสามสี่ขวบ ได้ติดตามนักบวชของเผ่าปีศาจมายังวังหลวง ครั้งนั้นเขาเองก็ยังเด็กอยู่ อายุประมาณเจ็ดแปดขวบเห็นจะได้ เขาเห็นกับตาว่าตี้จีองค์โตสวมหน้ากากเดินตรงมาหาองค์ประมุข องค์ประมุขจำนางไม่ได้ เพียงแต่พระองค์ดูเหมือนจะสนใจ เหมือนกับในวันนี้ที่พระองค์สนใจเด็กน้อยคนนั้น พระองค์ยื่นมือออกไป โดยมิได้คาดคิดว่าอยู่ๆ ตี้จีองค์เล็กจะวิ่งออกมาแล้วผลักตี้จีองค์โตให้ล้มลงกับพื้น

เขารู้ก็เพราะว่าเขาบังเอิญได้ยินเด็กคนนั้นบอกกับนักบวช

ความลับนี้ถูกเก็บงำอยู่ในใจมาตลอด ไม่เคยบอกผู้ใด