Vol.2-229 พี่จิ่วทารุณ

บทที่ 229 พี่จิ่วทารุณ

คราวนี้ ไม่ต้องรอให้คนทั้งสองออกหน้า ชุยเฒ่าก็ลุกขึ้นยืนประจันหน้ากับหมอแซ่หลิว พลางกล่าวอย่างเฉยเมย “เจ้ากล้าดีอย่างไร วิ่งมาแย่งธุรกิจของข้า?”

คำพูดนี้กล่าวได้งดงามยิ่ง ชุยเฒ่าเป็นหมอของเยี่ยนจิ่วเฉาไม่ผิดแน่ ตั้งแต่เข้าจวน เห้อเหลียนเป่ยหมิงก็ได้ลงค่าหมอของเขาไว้ในบัญชีสาธารณะแล้ว

...เดิมทีเขาแค่ถูกลักพาตัวมาเท่านั้น ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเงินสำหรับการปรึกษาทางการแพทย์

คนผู้นี้ก็มาทำการรักษาในจวนตะวันออกเช่นกัน ซึ่งเท่ากับเป็นการชิงธุรกิจของเขาไป เขาขวางไว้ด้วยคำพูดที่มีเหตุผลยากลบล้าง

หมอหลิวไม่เคยพบคนที่ตรงไปตรงมาขนาดนี้ จะเอ่ยสิ่งที่อยู่ในใจออกมาได้อย่างไร?

หมอหลิวสำลักโกรธจนหน้าแดง “เจ้า เจ้ากล่าวได้อย่างไร?”

ชุยเฒ่าฮึดฮัด “หรือว่าไม่ใช่ละ? เจ้าไม่ได้มาแย่งธุรกิจของข้ารึ?”

หมอหลิวยืดเอวกล่าว “ข้ามาที่นี่เพื่อรักษาแม่ทัพใหญ่! หากเจ้ารักษาไม่ได้ ก็จะไม่ยอมให้คนอื่นรักษาอย่างนั้นรึ?”

“กล่าวเช่นนี้ เจ้ารักษาหายแล้วหรือ?” ชุยเฒ่าเพิ่มน้ำเสียง

หมอหลิวพยายามสงบสำรวม “นี่ต้องวินิจฉัยเสียก่อน ไหนเลยจะหาข้อสรุปได้โดยไม่ต้องตรวจผู้ป่วย?”