บทที่ 200 พี่จิ่วออกโรง (1)
“พวกท่านรู้จักกัน?” องค์หญิงน้อยขมวดคิ้ว
อวี๋หวั่นมองไปยังผู้อาวุโสเยวี่ย เมื่อเห็นว่าผู้อาวุโสเยวี่ยยืนขึ้น แล้วเดินไปหาปรมาจารย์พิษขั้นสูงของจวนประมุขหญิง เขาเอ่ยขึ้นอย่างเป็นปกติว่า “ไม่พบกันมาสิบปี ไม่คิดว่าเราสองคนจะได้มาพบกันในสถานการณ์เช่นนี้”
ความรู้สึกซับซ้อนปรากฏขึ้นในดวงตาของปรมาจารย์พิษขั้นสูง “ศิษย์พี่ใหญ่”
ถ้าหากผู้อาวุโสเยวี่ยกล่าวออกมาเพียงฝ่ายเดียว องค์หญิงน้อยก็คงไม่เชื่อ ทว่าในเมื่อปรมาจารย์พิษเมิ่งก็กล่าวออกมาเช่นกัน องค์หญิงน้อยจะไม่เชื่อก็คงยาก
นี่มันโชคชะตาแบบใดกัน? ผู้ที่อีกฝ่ายเชิญมากลับเป็นศิษย์พี่ของปรมาจารย์พิษบ้านนาง?
ความสงสัยลักษณะเดียวกันแล่นผ่านสมองของอวี๋หวั่น เธอไม่คิดไม่ฝันมาก่อนว่าปรมาจารย์พิษที่เห้อเหลียนเป่ยหมิงเชิญมาจะมีความเกี่ยวข้องกับปรมาจารย์พิษจวนประมุขหญิง
ทุกวันนี้อวี๋หวั่นมักชอบมองเยี่ยนจิ่วเฉา บางครั้งก็อยากมองเฉยๆ บางครั้งก็มองเพื่อถามความคิดเห็นของเขา ดังเช่นในตอนนี้ บนใบหน้าของเธอมีประโยคคำถามว่า ‘ท่านคิดว่าใครจะชนะ?’
เยี่ยนจิ่วเฉาแค่นเสียง ‘หึ’ ขึ้นจมูกด้วยความรังเกียจ
อวี๋หวั่น “...”
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com