Vol.2-172 ไข่ดำสามฟอง (2)

บทที่ 172 ไข่ดำสามฟอง (2)

"อาม่า!"

อาเว่ยกลับไปที่บ้านของเขา

การสัมผัสรู้ของอิ่งสือซันนั้นไม่น้อยเลย เมื่อครู่เขาเกือบจะรู้ว่าอาเว่ยอยู่ที่นั่น แน่นอนว่าอาเว่ยไม่ได้ตั้งใจจะแอบฟัง เขาแค่มาส่งลูกศิษย์กลับบ้าน ผู้ใดจะคิดว่าจะได้ยินข่าวเด็ดเช่นนี้

“อาม่า อาม่า ฟังข้านะ!" อาเว่ยเดินเข้าไปในห้องของชายชรา ขัดจังหวะเขาที่กำลังเตรียมบทเรียน

ชายชราวางตำราอาขยานจีนโบราณลงอย่างไม่แยแส พลางเหลือบมองอาเว่ย "เจ้าคิดจะทำสิ่งใดอีก?"

ตั้งแต่เด็กคนนี้มาที่หมู่บ้านเหลียนฮวาก็ไม่เคยทำเรื่องดีสักเรื่อง ให้ไปจับคนมาก็จับไม่ได้ (อวี๋หวั่น) ทุบคนที่ไม่ควรขยับจนเป็นหัวหมู (ราชครู) ชายชรานึกเสียใจที่พาเขาออกมาด้วย

อาเว่ยรู้ว่าตนเองก่อปัญหา จึงมักมองหาโอกาสมาชดเชยสิ่งที่เขาทำ และเขาก็พบแล้วมิใช่หรือ?

“อาม่า ข้าได้ยินข่าวใหญ่!”