บทที่ 159 ท่านพ่อ ใช่ท่านหรือไม่ (2)
อวี๋หวั่นเปิดฝากล่องออก มันคือภาพของเด็กชายตัวอ้วนๆ สามคนที่อ้วนขึ้นกว่าเดิมถึงหนึ่งรอบตัว ซั่งกวนเยี่ยนหัวเราะเบาๆ ใต้ภาพมีหยกสีม่วงเนื้อดี อวี๋หวั่นไม่รู้ว่ามันคือหยกชนิดใด รู้เพียงมันอบอุ่นในฤดูหนาวและเย็นสบายในฤดูร้อน เหมาะแก่การนำติดตัวเป็นอย่างยิ่ง
นอกจากนี้อวี๋หวั่นยังเก็บแตงหวานจากสวนผลไม้มาด้วย คฤหาสน์เซียวไม่ขาดแคลนอาหาร ทว่าแตงของเธอหวานกว่าแตงที่ขายด้านนอกยิ่งนัก
ซิ่งจู๋นำอ่านน้ำมาแล้ว อวี๋หวั่นจึงล้างหน้าล้างตา ซั่งกวนเยี่ยนก็ให้ซิ่งจู๋นำแตงหวานไปหั่นมา
แม่สามีกับสะใภ้สองคนนั่งกินแตงหวานฉ่ำอย่างเอร็ดอร่อย ทันใดนั้นซั่งกวนเยี่ยนก็เอ่ยขึ้น “เจ้ารู้หรือไม่ว่าสวนผลไม้ในคฤหาสน์นายน้อยมาได้อย่างไร?"
“มาได้อย่างไรหรือ?” อวี๋หวั่นถาม
ซั่งกวนเยี่ยนยิ้มและเอ่ยว่า "ท่านอ๋องเป็นคนปลูก"
"ท่านอ๋อง... ปลูกสิ่งนี้?” อวี๋หวั่นไม่เคยได้ยินเยี่ยนจิ่วเฉาเอ่ยถึงเรื่องนี้ อันที่จริงเยี่ยนจิ่วเฉาก็ไม่ค่อยเอ่ยถึงเยี่ยนอ๋องอยู่แล้ว อวี๋หวั่นก็กลัวไปสะกิดโดนบาดแผลในใจของเขาจึงไม่คิดจะเอ่ยปากถาม
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com