Vol.2-151- ไปไม่กลับ (2)

บทที่ 151 ไปไม่กลับ (2)

จื่อซูตกตะลึง สมกับเป็นสามีภรรยายิ่งนัก แม้กระทั่งข้อแก้อ้างก็ยังกล่าวเหมือนกันโดยมิได้นัดหมาย

เมื่อเด็กอ้วนทั้งสามถูกปลอบโยนจนหายดี ก็ให้จื่อซูพาออกไป เหลือเพียงอวี๋หวั่นกับเยี่ยนจิ่วเฉาภายในห้อง

สีหน้าของเยี่ยนจิ่วเฉายากจะอธิบายออกมาเป็นคำกล่าวสั้นๆ

อวี๋หวั่นกระพริบตาอย่างประหลาดใจ “มีอันใดหรือ? หรือว่ามีเรื่องไม่คาดฝันที่น่าตกใจเกิดขึ้น?”

เยี่ยนจิ่วเฉาครุ่นคิดอย่างจริงจัง “อืม จะกล่าวเช่นนั้นก็ไม่ผิด"

อวี๋หวั่นนึกถึงเหตุการณ์เกี่ยวกับตนเองในสองสามวันที่ผ่านมา สิ่งแรกที่คิดคือเธอตั้งครรภ์ แล้วสีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไป "ข้าท้องจริงเหรือ?"

"ไม่ใช่" เยี่ยนจิ่วเฉากล่าว

อวี๋หวั่นถอนหายใจด้วยความโล่งอก

"อวี๋อาหวั่น!" เยี่ยนจิ่วเฉาไม่สบอารมณ์ "เจ้าไม่อยากอุ้มท้องบุตรนายน้อยเพียงนี้เลยรึ?!"

เมื่อเอ่ยถึงเรื่องไม่คาดฝันที่น่าตกใจ สิ่งแรกที่เธอนึกถึงก็คือการตั้งครรภ์!

นายน้อยเยี่ยนเกิดโทสะ!

“ทั้งต้าเป่าและเอ้อเป่ายังเด็กนัก มิใช่เพราะข้ากลัวจะละเลยพวกเขาหรอกหรือ? แน่นอนว่าข้าเต็มใจมีบุตรกับท่าน... ” อวี๋หวั่นอธิบายด้วยความรู้สึกผิด