Vol.2-136 จุดจบและความจริง

บทที่ 136 จุดจบและความจริง

อวี๋หวั่นไม่ได้แตะต้องซูมู่ แต่เธอแตะต้องพระชายาต่างหาก ซูมู่คงไม่รู้ว่าเครื่องรางที่นางหมายจะขโมยจากพระชายานั้นไม่ใช้ของจริงตั้งแต่แรกแล้ว

ส่วนอวี๋หวั่นคาดเดาได้อย่างไรว่าซูมู่จะขโมยเครื่องรางของพระชายา ทั้งยังเตรียมของปลอมเอาไว้อย่างดิบดีนั้น เป็นความลับที่ไม่อาจเปิดเผยได้

ซูมู่มีความสามารถในแบบของซูมู่ อวี๋หวั่นก็มีท่าไม้ตายของอวี๋หวั่นมิใช่หรือ?

อวี๋หวั่นค่อยๆ พยุงซูมู่ขึ้นมา

ซูมู่ซ่อนกำปั้นซึ่งกำแน่นจนเล็บจิกเข้าไปในเนื้อไว้ในแขนเสื้อ

ไม่มีผู้ใดสังเกตเห็นคลื่นใต้น้ำระหว่างทั้งสอง คิดเพียงว่าซูมู่ถูกกล่าวโทษ จื่อซูกลับคิดว่าซูู่มู่ทำให้ฮูหยินน้อยโกรธเข้าแล้ว

อวี๋หวั่นรู้ว่าตนกดขี่ซูมู่มานานถึงเพียงนี้ เมื่อใดที่ซูมู่มีโอกาส นางก็จะโต้กลับอย่างรุนแรง

อวี๋หวั่น ‘จูง’ ข้อมือของซูมู่ เธอยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย “เห็นชัดแล้วหรือไม่ นี่สิถึงเรียกว่าใส่ร้าย”

ซูมู่หัวใจเต้นไม่เป็นส่ำ ยังไม่ทันรอให้ซูมู่ตอบสนองต่อคำพูดของอวี๋หวั่น อวี๋หวั่นก็ดึงมือกลับมาอย่างรวดเร็ว และ

ตอนนั้นเองอัญมณีขนาดประมาณไข่นกพิราบก็หล่นออกมาจากแขนเสื้อของซูมู่