บทที่ 131 ถอนคำสาป (2)
“วางเอาไว้เถอะ อีกสักพักข้าค่อยกิน” ซูมู่บอกอย่างอ่อนระโหยโรยแรง
จื่อซูกำผ้าเช็ดหน้าแน่น แล้วเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ว่า “ฮูหยินให้พวกข้าดูเจ้ากิน”
ซูมู่ขมวดคิ้ว
ฝูหลิงหมดความอดทนเสียแล้ว นางเกาหัวเล็กน้อย บีบแก้มของซูมู่ ตักโจ๊กเต็มช้อนแล้วกรอกใส่ปาก “ให้เจ้ากินเจ้ากินเข้าไป! พูดพล่ามอยู่ได้! ”
ยังไม่กินอีก!
ในโจ๊กใส่พุทรา ทั้งยังใส่น้ำตาลทรายแดง ทั้งหอมทั้งหวาน
ฝูหลิงน้ำลายสอ แต่นางก็เชื่อฟังคำสั่งของฮูหยิน กรอกโจ๊กใส่ปากซูมู่จนหมด
……
จื่อซูกลับไปรายงานภารกิจที่เรือนชิงเฟิง อวี๋หวั่นไม่ได้พูดอะไร แล้วบอกให้นางออกไป
เยี่ยนจิ่วเฉามีธุระนอกจวน อวี๋หวั่นนั่งอยู่ในเรือนรอกินเขากลับมากินข้าว ทว่ารอจนฟ้ามืดก็ยังไม่มีวี่แววว่าเขาจะกลับมา ในตอนนั้นเอง เจียงไห่ก็เข้ามารายงานว่าคุณชายจะไปงานเลี้ยงข้างนอก เชิญฮูหยินน้อยไปด้วยกัน
งานเลี้ยง?
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com