Vol.2-115 สามีภรรยารับตราประทับทอง (2)

บทที่ 115 สามีภรรยารับตราประทับทอง (2)

ผ่านไปครึ่งชั่วยาม พวกเขาก็เรียกคนยกน้ำร้อนมา

เถาเอ๋อร์และหลีเอ๋อร์เดินหน้าแดงเข้ามา ในห้องคละคลุ้งไปด้วยกินที่ทำให้อดรู้สึกขวยเขินไม่ได้ ทั้งสองวางน้ำร้อนลงโดยมิได้เหลือบตามอง แล้วถอยไปที่ด้านหลังฉากกัน รอจนคุณชายใช้เสร็จ พวกนางก็ยกน้ำออกไปด้วยใบหน้าแดงก่ำประหนึ่งมีเลือดหยดลงมาได้ก็มิปาน

แสงสลัวส่องสะท้อนลงบนใบหน้าแดงระเรื่อของเยี่ยนจิ่วเฉา เขาดูงดงามเหลือเกิน

“ยังจะอ่านหนังสืออยู่หรือไม่? ” เขาถามพลางกระแอม

อวี๋หวั่นตอบว่า “ไม่ละ ข้าปวดมือ ปวดมาก”

“แค่กๆ ! ” เยี่ยนจิ่วเฉาหน้าแดง

……

เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น อวี๋หวั่นเดินไปยังหอเก็บหนังสือเพื่อเรียนกับวั่นมามา เดินไปได้เพียงครึ่งทาง ก็มีคนมารายงานว่ามีคนจากวังหลวงมาขอพบ

อวี๋หวั่นบอกกับเถาเอ๋อร์ว่า “เจ้าไปบอกวั่นมามา อีกเดี๋ยวข้าตามไป”

“เจ้าค่ะ” เถาเอ๋อร์ตอบรับ

อวี๋หวั่นเดินไปยังโถงบุปผาพร้อมกับหลีเอ๋อร์

ผู้ที่มาคือแม่นางชุย สาวใช้ข้างกายของฮองเฮา อวี๋หวั่นเคยพบหน้านางในตอนที่ข้าเฝ้าฮ่องเต้ เพียงแต่เธอไม่รู้ว่านางเป็นใคร