บทที่ 0102 งานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่
อวี๋หวั่นอยู่มาสองชาติก็ยังไม่เคยแต่งงาน ไม่รู้ว่าการแต่งงานต้องตื่นเช้าเพียงนี้ ไก่ฟ้าบ้านเธอยังไม่ขัน ก็ถูกป้าใหญ่ขุดให้ลุกจากเตียงเสียแล้ว ป้าใหญ่สวมเสื้อผ้าสีสันสดใสแต่เช้าตรู่ หวีเกล้ามวยผมเรียบร้อยเป็นมันวาว ประดับด้วยปิ่นเงินหยกที่ไม่ค่อยหยิบมาใช้ในวันธรรมดา พร้อมกับทาปากด้วยชาดสีแดง
อวี๋หวั่นมองป้าสะใภัใหญ่ด้วยความประหลาดใจ พลางเอ่ยออกมาจากใจ “ป้าใหญ่ ท่านน่าจะแต่งตัวเช่นนี้ตั้งนานแล้ว ดูเด็กลงเป็นสิบปีแน่ะ”
ป้าสะใภัใหญ่หน้าแดง แสร้งถลึงตามองเธอ “อย่าเอ่ยเรื่อยเปื่อย! รีบตื่นได้แล้ว!”
อวี๋หวั่นมองหน้าต่างที่มืดสนิท พลางเอ่ยถามด้วยความหงุดหงิด “ไก่ขันแล้วหรือ?”
ป้าสะใภ้ใหญ่ทั้งโกรธทั้งขำ “ในบ้านเลี้ยงแต่แม่ไก่ เจ้าหวังให้แม่ไก่ร้องขันรึ?”
“เอ๊ก อีเอ๊ก เอ๊ก”
มีเสียงแม่ไก่ขันดังออกมาจากเล้าไก่จริงๆ
ป้าสะใภ้ใหญ่ “...”
อวี๋หวั่น “...”
วันนี้ไก่ฟ้ายอดเยี่ยมมาก แต่ละตัวออกไข่ถึงสองฟอง! ป้าใหญ่ขอให้ป้าจางมาช่วยเก็บไข่ และบอกว่าจะให้อวี๋หวั่นเอาไปกินไปที่คฤหาสน์นายน้อย
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com