บทที่ 71 แม่ลูกพบหน้า (2)
เหยียนหรูอวี้กุมชัยชนะเอาไว้แล้ว นางจึงไม่ได้รู้สึกขุ่นเคืองกับคำพูดเพียงสองประโยค นางหัวเราะ กล่าวว่า “เจ้ารู้หรือไม่ว่าตนเองเป็นใคร? อดีตที่ผ่านมามันขมขื่นถึงกับไม่อาจจดจำเลยใช่หรือไม่เล่า? เจ้ายังอยากแต่งเข้าจวนคุณชายเยี่ยน เป็นแม่ของลูกข้าอยู่อีกหรือไม่เล่า? ”
มือของอวี๋หวั่นบีบถ้วยชาแน่น เหยียนหรูอวี้สืบจนรู้เรื่องนี้แล้วหรือ?
เหยียนหรูอวี้เชิดคางขึ้น แล้วกล่าวอย่างหยิ่งยโสว่า “เจ้าเคยเข้าไปในหอคณิกา ทั้งยังมีลูกกับบุรุษอื่น เพียงแต่น่าเสียดายที่เด็กคนนั้นก็ตายด้วยน้ำมือของเจ้า”
อวี๋หวั่นตื่นตะลึง!
เหยียนหรูอวี้ยิ้มถากถาง มองไปยังอวี๋หวั่น “อะไรกัน? เจ้าไม่เชื่อรึ? เจ้าให้มีลูกสองคน คนแรกป่วยตาย คนที่สองถูกเจ้าฆ่าตาย ฝนตกหนัก...”
อวี๋หวั่นมองไปยังเหยียนหรูอวี้ด้วยสายตาเย็นชา ไม่รู้ว่าเธอคิดไปเองหรือไม่ เธอรู้สึกว่ารอยยิ้มของเหยียนหรูอวี้แฝงความบ้าคลั่งอยู่ไม่น้อย
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com