บทที่ 67 รอยปาน
กลางดึก เยี่ยนจิ่วเฉานั่งรถม้าออกนอกเมืองหลวง
ลุงวั่นอายุมากแล้ว จึงมิได้มาวอแวกับเรื่องนี้
อิ่งลิ่วและอิ่งสือซันบังคับรถม้าเงียบๆ
ดึกมากแล้ว ประตูเมืองปิดไปตั้งแต่ราวหนึ่งชั่วยามก่อน กระนั้นเมื่อคุณชายเยี่ยนต้องการออกนอกเมือง อย่าว่าแต่ประตูเมือง ต่อให้เป็นประตูวังหลวงก็ต้องยอมเปิดให้เขาแต่โดยดี
ประตูเมืองเปิดออก รถม้าควบทะยานออกไป
ทหารยามรักษาการณ์มองตามรถม้าที่ฝุ่นตลบ พึมพำด้วยความงุนงง
“พวกเจ้าว่า ดึกดื่นป่านนี้คุณชายเยี่ยนออกนอกเมืองไปทำอะไร? ”
“ไม่ใช่จะกลับเมืองเยี่ยนหรอกหรือ? รีบร้อนขนาดนี้ คงไม่ได้เกิดเรื่องขึ้นหรอกกระมัง? ”
“ไม่ยักได้ยินว่าเมืองเยี่ยนเกิดเรื่องใหญ่อันใด? ”
“คิดว่าตัวเองเป็นใคร! เมืองเยี่ยนเกิดเรื่องจะต้องบอกเจ้าด้วยรึ? ”
“ไปๆๆ มีอะไรทำก็ไปทำ อย่ามายืนเกะกะ”
เสียงโหวกเหวกของทหารยามรักษาการณ์พลันเงียบลงหลังจากประตูเมืองปิด
รถม้าเดินทางมาถึงหมู่บ้านเหลียนฮวา ชาวบ้านล้วนหลับใหล หมู่บ้านเงียบสงัด มีเพียงเสียงร้องของกบดังมาจากบ่อปลาของหมู่บ้านเป็นครั้งคราว
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com