บทที่ 0062 อาหวั่นเคยมีลูก (1)
สิบวันต่อมา วันเกิดของอวี๋เซ่าชิงก็ใกล้เข้ามาทุกที สถานที่ก่อสร้างของบ้านสกุลอวี๋ก็ได้วางรากฐานและก่อกำแพงอิฐเรียบร้อย นับตั้งแต่ที่อวี๋หวั่นจัดการ ก็ไม่มีข้อพิพาทใดๆ เกิดขึ้นอีก สถานที่ก่อสร้างดำเนินไปอย่างมีระบบระเบียบ
ที่โรงฝึกงานอวี๋หวั่นเข้าไปดูแลด้วยตนเองทุกวัน แม้งานมากแต่ไม่ยุ่งเหยิง เดิมทีการบุกเบิกพื้นที่รกร้างในภูเขาด้านหลังอยู่ภายใต้การดูแลของซวนจื่อ แต่ตอนนี้เป็นอวี๋เซ่าชิง ซวนจื่อไม่อาจจับโจรขโมยม้าได้ ถูกปั่นหัว ล้มจนใบหน้าปูดบวมฟกช้ำ อวี๋เซ่าชิงขึ้นเขาไปจัดการสั่งสอน โจรขโมยม้าก็กลายเป็นคนซื่อสัตย์ในทันที
ในวันนี้ เถี่ยตั้นน้อยกับนางเจียงไม่อิดออดนอนอยู่บนเตียง ครอบครัวทั้งสี่คนนั่งทานอาหารเช้าอยู่ในห้องโถง
อวี๋เซ่าชิงทำโจ๊กมันเทศ นึ่งวอวอโถวแป้งข้าวโพด นึ่งไข่ตุ๋นให้สองพี่น้องอีกคนละชาม และต้มชาขิงน้ำตาลทรายแดงให้นางเจียง
อวี๋หวั่นมองชาขิงน้ำตาลทรายแดงที่หวานเลี่ยน พลัยเอ่ยในใจว่า ไม่แปลกที่ช่วงนี้ท่านแม่ไม่ได้นอนอิดออดอยู่บนเตียง มีชีวิตครอบครัวเล็กๆ แล้ว นางไม่อาจทำเรื่องน่าอับอายได้อีก
อืมม จริงๆ แล้วเธอก็อยากมีน้องสาวนะ
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com