Vol.2-059 ความอบอุ่นของแม่ลูก (2)

บทที่ 0059 ความอบอุ่นของแม่ลูก (2)

“โอ๊ย” ร่างของมามาหลินฟาดลงกับพื้น!

ไฉ่ฉินใช้โอกาสขณะที่เหยียนหรูอวี้กำลังเหม่อลอย หนีจากการพันธนาการ และเปิดประตูวิ่งออกไป

สายฝนสาดกระหน่ำ

นางหนีไปที่เรือนฮูหยินเหยียน กระแทกประตูด้วยกำปั้น พร้อมกับตะโกนว่า “ฮูหยิน! ท่านรีบตื่นเร็ว! คุณหนูเกิดเรื่องแล้ว!”

“ดึกดื่นไม่หลับไม่นอน ร้องไห้หาวิมานอันใด!” ผู้เฝ้าประตูก่นด่า พร้อมกับเปิดประตู เห็นว่าผู้ใดที่หาญกล้าเพียงนี้ ก็ถูกไฉ่ฉินกระแทกเข้ามา

ไฉ่ฉินรีบวิ่งไปที่ห้องของฮูหยินเหยียน “ฮูหยิน! คุณหนูเกิดเรื่องแล้ว!”

ฮูหยินเหยียนผุดลุกขึ้นนั่ง “ใครกัน?”

ไฉ่ฉินสะอึกสะอื้น “ข้าเอง! ไฉ่ฉิน! คุณหนูอาการไม่ดีแล้ว! ท่านรีบไปดูเถิด!”

เหยียนหรูอวี้ในยามนี้ ก็เป็นเหมือนสิ่งสำคัญที่สุดของฮูหยินเหยียน เมื่อนางได้ยินว่าเหยียนหรูอวี้อาการไม่ดี แม้รองเท้าก็รีบสวมจนกลับหัว แล้วรับคำกับไฉ่ฉิน นางไปยังเรือนของเหยียนหรูอวี้ท่ามกลางสายฝน

เหยียนหรูอวี้คร่อมร่างของมามาหลินไว้ และบีบคอนางแน่นด้วยมือทั้งสองข้าง

มามาหลินหายใจไม่ออก ใบหน้าพลันเปลี่ยนเป็นสีม่วง

“อวี้เอ๋อ!” ฮูหยินเหยียนตกตะลึงกับภาพตรงหน้า