บทที่ 0036 ค้นหาความจริง
กระทั่งเยี่ยนจิ่วเฉาจากไป อวี๋หวั่นก็ยังคงไม่เข้าใจว่าเหตุใดเขาจึงอารมณ์ไม่ดี ดูเหมือนจะเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับตน ทว่าก็นึกไม่ออกเสียเลย ว่าไปทำสิ่งใดให้เขาต้องขุ่นเคือง
อวี๋หวั่นอารมณ์ดีที่ได้พบกับเด็กชายตัวน้อยๆ นางหลับไปอย่างมีความสุข เพียงแต่ยังร้อนมาก ร้อนจนกระทั่งร่างกายของนางชุ่มโชกไปด้วยเหงื่อ นางตื่นขึ้นกลางความฝันถึงหลายครา
ฟ้ายังไม่สว่าง อวี๋หวั่นตื่นขึ้น และเดินไปยังห้องครัว เพื่อไปทำอาหารเช้า ทว่าอวี๋เซ่าชิงกลับง่วนอยู่หน้าเตาแต่เช้าตรู่ เมื่อก่อนคนที่ยุ่งที่สุดในบ้านคือนาง ทว่านับแต่พ่อกลับมา คนที่ยุ่งที่สุดกลับกลายเป็นพ่อ
“อรุณสวัสดิ์จ้ะ ท่านพ่อ” นางทักทายด้วยรอยยิ้ม
“เหตุใดเจ้าไม่นอนอีกหน่อยเล่า?” อวี๋เฉาชิงถามด้วยอารมณ์สดชื่นปลอดโปร่ง ราวกับว่าเมื่อคืนเป็นคืนที่แนบชิดหวานชื่นและรักกับภรรยาทั้งคืนอย่างมิต้องเอ่ย “จริงสิ เมื่อคืนนี้คนของหอจุ้ยเซียนมาส่งเจ้าหรือ?”
หัวใจของอวี๋หวั่นเต้นกระตุก "ท่านพ่อเห็นแล้วหรือ?"
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com