Vol.2-023 วิธีของพี่จิ่ว

บทที่ 23 วิธีของพี่จิ่ว

เธอร้องเรียกเขาด้วยเสียงแหบพร่า เยี่ยนจิ่วเฉารู้สึกประหนึ่งหัวใจของตนกำลังหลอมเหลว เขาคุ้นเคยกับการเห็นอวี๋หวั่นในมุมแข็งกร้าวมาโดยตลอด เมื่อมาเห็นด้านอ่อนแอของเธอ เขากลับใจอ่อนขึ้นมา

แน่นอนว่าเยี่ยนจิ่วเฉาไม่ใช่คนที่จะใจอ่อนกับผู้ใด

“ลุกขึ้น”

“ลุกไม่ขึ้น”

อวี๋หวั่นพูดด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย “ขาแพลงแล้วละ”

ขาเป็นเหน็บชาด้วย

เยี่ยนจิ่วเฉาเผยสีหน้าบ่งบอกว่า ‘ข้ารู้แล้ว’

เยี่ยนจิ่วเฉานั่งยองลง อาภรณ์สีขาวสะอาดจุ่มลงไปบนพื้นดินเฉอะแฉะ เขาส่งร่มใส่มืออวี๋หวั่น “ถือดีๆ”

ความอบอุ่นยังคงหลงเหลืออยู่บนคันร่ม ทำให้มือของเธอไม่รู้สึกเหน็บหนาว

เยี่ยนจิ่วเฉาอุ้มช้อนเธอขึ้นมา

อวี๋หวั่นอยู่มาสองชีวิต นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนอุ้มเธอในท่าเจ้าหญิง เป็นความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย แต่เธอก็ไม่ได้รังเกียจ เธอสัมผัสได้ถึงท่อนแขนแกร่งมีกล้ามเนื้อผ่านชั้นผ้า

เมื่ออิ่งลิ่วและอิ่งสือซันเห็นคุณชายบ้านตนอุ้มสตรี พวกเขาก็จ้องเขม็ง จากนั้นก็ก้มหน้าด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ ทั้งที่จริงๆ ในอกของพวกเขาแทบจะระเบิดอยู่แล้ว!