Vol.2-003 ฉกเด็กจ้ำม่ำคืน (1)

บทที่ 3 ฉกเด็กจ้ำม่ำคืน (1)

ฟ้ายังไม่สว่าง เถี่ยตั้นน้อยก็เลิกผ้าห่มขึ้นและกระโดดลงจากเตียง

“ท่านพี่ ท่านพี่ตื่นเร็ว! เช้าแล้ว เช้าแล้ว!”

“ท่านแม่อย่านอนต่อ! วันนี้ท่านต้องพาข้าไปเมืองหลวง!”

“ท่านพี่!”

“ท่านแม่!”

เถี่ยตั้นน้อยวิ่งเข้าออกสองห้องไปมา แผดเสียงดังลั่น จนอวี๋หวั่นหมดอารมณ์ที่จะโกรธ

หลังจากอวี๋หวั่นล้างหน้าและเปลี่ยนชุดก็ไปเก็บไข่จากเล้าไก่ เธอเก็บได้วันละสามฟอง หักส่วนของเถี่ยตั้นน้อยไปวันละฟอง ส่วนที่เหลือนำไปเก็บไว้ จำนวนนั้นมีไม่น้อย หากพวกเขาได้เข้ารอบของวันพรุ่งนี้ ไข่เหล่านี้ก็จะมีประโยชน์

เธอหาได้กล่าวเกินจริง ไข่ที่บ้านของเธออร่อยกว่าตามท้องตลาดจริงๆ

นางเจียงไม่ได้ตื่นเช้าเช่นนี้บ่อยนัก ตอนไปทานอาหารเช้าที่บ้านหลังเก่า เปลือกตาของนางยังคงปิดอยู่

อวี๋ซงจงใจใส่ขิงลงในชามของนางชิ้นหนึ่ง

ลุงใหญ่เคาะหัวบุตรชายด้วยตะเกียบ!

อวี๋หวั่นหยิบขิงออกมาสลับกับชิ้นเนื้อปลาให้มารดา

นางเจียงกินปลาด้วยความสะลึมสะลือ

กระทั่งมื้อเช้าผ่านไป นางเจียงก็ยังไม่ตื่น