Vol.2-007 ไข่ล้ำค่าสามฟอง

บทที่ 7 ไข่ล้ำค่าสามฟอง (1)

อวี๋หวั่นเปิดผ้านวมออก แสงจันทร์นวลส่องลงมา ทำให้เห็นว่ามีเด็กจ้ำม่ำสามคนที่หลับสนิทนอนอยู่!

นี่มันเรื่องอะไรกัน? เหตุใดพวกเขาถึงมานอนอยู่ใต้ผ้านวมของเธอได้?

ความคิดแรกของอวี๋หวั่นคือ เยี่ยนจิ่วเฉากลับมาแล้ว?

ทันใดนั้นอวี๋หวั่นก็ต้องส่ายหัวให้กับความคิดจากก้นบึ้งหัวใจของเธออย่างรวดเร็ว ข้างบ้านของเธอไม่ใช่บ้านของเยี่ยนจิ่วเฉาจริงๆ เสียหน่อย จะใช้คำว่า ‘กลับมา’ ได้อย่างไร? ทำเหมือนตนเองกำลังรอให้เขากลับมาอย่างนั้นล่ะ

เพื่อความปลอดภัย อวี๋หวั่นหยิบเสื้อมาคลุมไว้บนไหล่ก่อนจะออกไปเดินดูข้างบ้าน

แต่ประตูหลังที่ลงกลอนไว้ไม่ได้ขยับ ส่วนประตูหน้าก็ยังมีสลักสอดอยู่

อวี๋หวั่นเลิกคิ้วด้วยความสงสัย บุรุษผู้นั้นไม่กลับมา หรือว่าเขากลับมาแล้วแต่ไปแล้วกันนะ?

ไม่มีทางที่เด็กทั้งสามจะบินมาอยู่บนเตียงของเธอด้วยปีกตัวเองได้

แน่นอนอวี๋หวั่นไม่อาจเดาได้ว่าทั้งสามเพิ่งถูกมารดาของเธอลักพาตัวมาจากฮูหยินเหยียนกลางวันแสกๆ

อวี๋หวั่นเดินกลับเข้าไปในบ้านด้วยความสับสน