บทที่ 1249 เช่นนั้นข้าจะกินแล้ว?
ผ่านไปไม่นาน ฮุยหลางก็พาข้ารับใช้ชายคนหนึ่งเข้ามา “นายท่าน คนนี้เป็นอย่างไร?”
เซวียนหยวนโม่เจ๋อเงยหน้าเหลือบมอง คิ้วขมวดเข้าหากัน “เปลี่ยนคนใหม่”
“ขอรับ” เขานึกประหลาดใจ แต่ก็รับคำแล้วออกไปหามาอีกครั้ง
“นายท่าน คนนี้เป็นอย่างไร?” ฮุยหลางพาอีกคนเข้ามา
“เปลี่ยนอีก”
ครั้งนี้ แม้แต่อิ่งอีที่ยืนอยู่ด้านข้างก็ยังแปลกใจ เขามองข้ารับใช้ชายคนนั้น แล้วหันไปมองนายท่าน ในใจนึกฉงน ปกตินายท่านไม่เคยมากพิธีให้ใครมาลองชิมอาหารก่อนอย่างนี้ เหตุใดวันนี้จึงแปลกไป?
ข้ารับใช้ชาย?
เขาแอบไตร่ตรองในใจ สมองพลันมีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมา หรือว่าจะเป็นข้ารับใช้ชายที่มาใหม่คนนั้น? ช่วงนี้เขตเรือนด้านในมีข้ารับใช้ชายคนใหม่เข้ามาคนหนึ่ง ซ้ำยังเป็นคนที่หยางหย่งย้ายเข้ามา หรือว่านายท่านต้องการตัวเขา?
ด้วยเหตุนี้ พอเห็นฮุยหลางกำลังจะพาคนกลับไปและหาคนใหม่มา เขาก็เอ่ยว่า “ข้าไปหาเอง!” เอ่ยจบก็พาข้ารับใช้ชายคนนั้นออกไปท่ามกลางสายตางงงันของฮุยหลาง หลังจากพาข้ารับใช้ชายออกไปและออกมานอกเขตเรือนหลัก จึงค่อยไล่สอบถามว่าข้ารับใช้ชายที่มาใหม่ไปไหนแล้ว?
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com