ตอนที่ 839 กลิ่นอายของบ้าน
“ฉลองปีใหม่นะเจ้าคะ! จะไม่กลับมาได้อย่างไร อีกอย่างได้ยินพวกเหลิ่งซวงบอกว่าท่านย่าตั้งครรภ์แล้ว ต้องกลับมาดูเป็นธรรมดา” เฟิ่งจิ่วยิ้มหยีตา ควงแขนผู้เฒ่าพลางเอ่ยว่า “ท่านปู่ ข้านำของขวัญปีใหม่มาให้ท่านด้วย”
“เหอะๆๆ ดีๆๆ ข้ารู้ว่าแม่หนูเฟิ่งมีน้ำใจ” เขาพยักหน้าอย่างดีใจ ตบๆ มือเธอที่คล้องแขนเขาไว้
“นี่เจอปู่เจ้าก็ลืมพ่อแล้วกระมัง? ทำไมข้าไม่ได้ยินเลยว่าเจ้านำของขวัญมาให้?” เสียงเฟิ่งเซียวดังมาจากด้านหลัง แม้หน้านิ่งกลับยังคงมีรอยยิ้มที่ไม่อาจปกปิดไว้
“มีเจ้าค่ะๆ” เธอหัวเราะร่าขึ้นมา ยามหันกลับไปมองเห็นเด็กน้อยยืนมองเธออยู่ข้างกายท่านพ่อ จึงยิ้มเอ่ยว่า “ยมราชน้อยก็มีด้วย”
“ยมราชน้อย? เด็กคนนี้หรือ” เมื่อสายตาท่านผู้เฒ่าหยุดบนใบหน้าหดเล็กลงของยมราชน้อยที่เหมือนเซวียนหยวนโม่เจ๋ออย่างกับแกะ ก็หรี่ตาลงทันที “หรือว่าโม่หานแต่งงานแล้ว ขนาดลูกชายยังโตถึงเพียงนี้?”
สีหน้าเขาถมึงทึง เห็นเด็กน้อยเช่นนี้ก็คิดไปตามสัญชาตญาณว่าเซวียนหยวนโม่หานอาจจะแต่งงานแล้ว มิเช่นนั้นเด็กที่หน้าตาเหมือนเขาอย่างกับแกะนี่มาจากไหน?
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com