ตอนที่ 955 - 956

ตอนที่ 955 เจ้าเมืองไม่รู้

เฟิ่งจิ่วยิ้มๆ โดยไม่พูดอะไร

หากไม่ใช่เพราะสถานะอาจารย์เช่นนี้ เธอคงไม่เจาะจงพาพวกเขาไปด้วย ส่วนการไปเทือกเขาอเวจีนั้น เดิมทีไม่คิดจะไปอยู่แล้ว แต่คิดว่าระหว่างทางแทนที่จะพาพวกเขากลับสำนักศึกษาไปสั่งสอน ไม่สู้พาไปเทือกเขาอเวจียังดีกว่า

“พวกเจ้าตื่นแล้วหรือ? ข้ากำลังคิดเลยว่าไม่รู้พวกเจ้ายังนอนกันอยู่หรือไม่!”

เจ้าอ้วนจ้ำม่ำหนิงหลางเดินเข้ามา หนุ่มน้อยอายุสิบหกอีกทั้งยังไม่สูง ท่าทางช่างน่าเอ็นดูเสียจริงๆ เสียแต่เจ้าอ้วนผู้น่าเอ็นดูคนนี้กลับเป็นคนที่วางแผนแยบยลนัก

เขามองๆ คนทั้งสอง สุดท้ายสายตาก็หยุดบนร่างเฟิ่งจิ่ว ดวงตาเล็กตี่หรี่ยิ้มพลางถามว่า “เฟิ่งจิ่ว เจ้าพักที่นี่สบายดีหรือไม่ ไม่คุ้นชินหรือไม่ ข้าต้องช่วยเจ้าเปลี่ยนเรือนไหม?”

“ไม่ต้อง ที่นี่ก็ดีมากแล้ว” เธอลุกขึ้นมาปัดๆ ชุดคลุม

“เช่นนั้นพวกเราไปข้างหน้ากันเถอะ! งานเลี้ยงด้านหน้าเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว อีกทั้งพ่อแม่ข้ายังอยู่ที่นั่นด้วย” เขาหัวเราะร่าพลางชักชวน ให้สัญญาณทั้งสองเดินตามเขาไป

“ไปเถอะๆ! ท้องข้าหิวตั้งนานแล้ว” ต้วนเยี่ยกล่าว แล้วสาวก้าวเดินออกไปก่อน