ตอนที่ 550 คืนนี้คือโอกาส
ซู่ซีตรงมุมมืดได้ยินคำพูดนี้ หัวใจก็อดหวั่นๆ ขึ้นมาไม่ได้ มองคนที่เมามายหน้าแดงก่ำอย่างแอบประหม่า
“อะ อะไรนะ?” ผู้เฒ่าเฟิ่งเมาจนมึน จึงได้ยินไม่ชัดว่าเขาพูดอะไร
เห็นเช่นนี้ ในดวงตาเขาฉายแววยิ้มเยาะ ถามต่อไปว่า “ท่านอาเฟิ่ง ในใจท่านมีท่านน้าข้าอยู่กระมัง?”
“น้าเจ้า?” ผู้เฒ่าเฟิ่งสะอึกเหล้า ดวงตาหรี่ลงครึ่งหนึ่ง มือข้างหนึ่งค้ำศีรษะไว้ขณะโงนเงนคล้ายจะล้มลงได้ทุกเมื่อ
“ใช่ ท่านน้าข้า ซู่ซี”
“ซู่ซี ซู่ซีก็แค่ผู้หญิงโง่เขลา เจ้าว่าทำไมนางต้องหลงรักตาแก่เช่นข้าด้วย? ข้าเป็นเพียงตาเฒ่าคนหนึ่ง ไม่ ไม่คู่ควรกับนางหรอก” เขาพูดพลางโบกๆ มือ
“แต่ท่านคงรู้ว่าท่านน้าข้าไม่สนใจ”
“แต่ข้าสน!”
จู่ๆ เขาเหมือนจะโกรธขึ้นมาเล็กน้อย กระแทกชามเหล้าในมือลงบนโต๊ะอย่างแรง เหล้าครึ่งชามจึงกระฉอกออกมา ได้ยินเขาพูดอีกว่า “ในใจมีนางแล้วอย่างไร? หากรักนางก็ควรมอบสิ่งที่ดีที่สุดให้นาง ข้าให้ไม่ได้ ดังนั้นทุกครั้งถึงผลักไสนางไป ตะ...แต่หญิงโง่คนนั้นโผเข้ามาแต่ละครั้ง ก็ถูกข้าทำร้ายจิตใจทุกครั้งไป เจ้าว่า เจ้าว่านางโง่หรือไม่? โง่ใช่ไหม?”
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com