0457 ต้านทานหายนะ

บทที่ 457 ต้านทานหายนะ

ราชันเสินอวี่กำภูติในมืออย่างอารมณ์ดี ไป “พวกเราไปโลกเทพกูซู่ มาถึงที่นี่แล้วอย่างไรก็ต้องไปดูเสียหน่อย”

กองทัพเผ่าปิศาจเหาะไปข้างหน้าห่างไกลจากพวกจินเฟยเหยาเข้าไปทุกที ภูติในมือนางยังคงดิ้นรนและไม่รู้สึกถึงกลิ่นอายของจินเฟยเหยาแล้ว

“อย่าดิ้น ตามข้าไปมีอะไรไม่ดี ขอเพียงเจ้าเชื่อฟังว่าง่าย ต้องการสิ่งใดข้าก็จะให้เจ้า” ราชันเสินอวี่ยื่นนิ้วไปลูบเส้นผมสีเขียวของภูติเบาๆ

ทันใดนั้น นางรู้สึกว่านิ้วเจ็บแปลบ ภูติน้อยอ้าปากกัด นางรู้สึกได้ว่าเลือดลมปั่นป่วนในพริบตา ปราณภายนอกชำแรกเข้ามาในชีพจร

ราชันเสินอวี่ตกใจ “มีพิษ!” หลังจากแตกตื่นเดือดดาล นางก็ออกแรงบีบในมือ ภูติส่งเสียงร้องจิ๊บๆ ถูกนางบีบจนเป็นของเหลวสีเขียวในพริบตา

“ตัวอะไรน่ะ หรือว่าไม่ใช่ภูติวิญญาณจริง!” พิษนี้ร้ายกาจมาก ใบหน้าราชันเสินอวี่เริ่มเป็นสีดำ นางแบฝ่ามือออก เห็นในน้ำสีเขียวมีเมล็ดพืชเมล็ดหนึ่ง